Siatkówka
siatkówka jest światłoczułą warstwą z tyłu oka, która pokrywa około 65 procent jego wewnętrznej powierzchni. Komórki światłoczułe zwane prętami i stożkami w siatkówce przekształcają padającą energię świetlną w sygnały, które są przenoszone do mózgu przez nerw wzrokowy. W środkowej części siatkówki znajduje się mały dołeczek zwany fovea lub fovea centralis. Jest centrum najostrzejszego widzenia oka i miejscem większości percepcji kolorów.
„cienka warstwa (około 0.,5 do 0,1 mm grubości) komórek receptora światła pokrywa wewnętrzną powierzchnię naczyniówki. Skupiona wiązka światła jest absorbowana przez reakcję elektrochemiczną w tej różowawej wielowarstwowej strukturze. Ludzkie oko zawiera dwa rodzaje komórek fotoreceptorów; pręciki i stożki. Około 125 milionów z nich jest mieszanych nieuniform nad siatkówką.”(Hecht) zespół prętów (każdy o średnicy około 0,002 mm) tworzy wyjątkowo wrażliwy detektor, wykonujący w świetle zbyt słabym, aby stożki reagowały. Nie jest w stanie odróżnić kolorów, a obrazy, które przekazuje, nie są dobrze zdefiniowane.,
” natomiast zespół 6 lub 7 milionów stożków (każdy o średnicy około 0,006 mm) można sobie wyobrazić jako oddzielną, ale nakładającą się, niskoobrotową folię kolorową. Działa w jasnym świetle, dając szczegółowe kolorowe widoki, ale jest dość niewrażliwy na słabym oświetleniu.”(Hecht) ”
pręty i stożki wydają się być skierowane z dala od wykrywanego Źródła światła. Światło uderza w wrażliwą warstwę pigmentu z tyłu oka i przenosi informacje do pobliskich pręcików i stożków., Pręty i stożki pochłaniają rozproszone światło z pobliskiej warstwy pigmentu, co sprawia, że widzenie jest wyraźniejsze i utrzymuje czułe detektory w bardziej chronionym miejscu. Pręty i stożki są również trzymane bliżej ich zaopatrzenia w energię metaboliczną. Z prętów i stożków sygnały przechodzą przez komórki poziome, komórki dwubiegunowe, komórki amakrynowe i komórki zwojowe siatkówki w drodze do autostrady siatkówki prowadzącej do nerwu wzrokowego.