[skutki uboczne i bezpieczeństwo testu echo-dobutamine. Doświadczenie z 373 pacjentami]
Tło: potencjalnym ograniczeniem klinicznego wykorzystania dobutamine stres echokardiografia jest większa częstość występowania działań niepożądanych w odniesieniu do innych nieinwazyjnych testów w diagnostyce choroby wieńcowej zgłaszane przez niektórych autorów., Ze względu na zwiększone wykorzystanie tego testu do oceny bólu w klatce piersiowej i stratyfikacji prognostycznej u pacjentów z niedawno przebytym zawałem mięśnia sercowego, przeanalizowaliśmy wyniki 373 kolejnych testów w celu oceny częstości i klinicznego znaczenia działań niepożądanych wywołanych przez dobutaminę.
metody: echokardiografię Dobutaminową przeprowadzono u 256 pacjentów (69%) w celu oceny bólu w klatce piersiowej; 85 z 256 (33%) cierpiało na wcześniejszy zawał mięśnia sercowego., 117 pacjentów (31%) badano we wczesnej fazie po ostrym zawale mięśnia sercowego w celach prognostycznych. Dobutaminę podawano we wlewie dożylnym, zaczynając od dawki 5 gamma / kg / min w ciągu 3 minut, z stopniowymi krokami 10-20-30-40 gamma / kg / min w ciągu 3 minut, w ramach badania echokardiograficznego 2D i 12-przewodowego elektrokardiograficznego.,
wyniki: w 95% przypadków badanie przerwano w celu osiągnięcia docelowego punktu końcowego: zaburzenia ruchu ściany (60%), istotne zmiany EKG (5%), 85% przewidywanej dla wieku maksymalnej częstości akcji serca (13%), maksymalnej dawki (17%); tylko w 5% przypadków wystąpiło ograniczające działanie niepożądane wymagające przedwczesnego przerwania testu: nadciśnienie tętnicze (skurczowe ciśnienie krwi powyżej 240 mm Hg i (lub) rozkurczowe powyżej 120 mm Hg) (2%); objawowe niedociśnienie tętnicze (0, 5%); silny ból w klatce piersiowej (1%); nudności (0, 5%); zaburzenia rytmu serca (1%)., Zaburzenia rytmu serca były najczęściej rejestrowanym nie ograniczającym działaniem niepożądanym. Podczas badania wystąpiło 79 epizodów nadkomorowych zaburzeń rytmu serca i 211 epizodów komorowych zaburzeń rytmu serca. Zaburzenia rytmu nadkomorowego składały się zazwyczaj z łagodnych sporadycznych przedwczesnych uderzeń; odnotowano tylko 3 przypadki samoograniczającego się częstoskurczu nadkomorowego lub migotania przedsionków., Sporadyczne przedwczesne uderzenia komorowe były najczęściej rejestrowanymi arytmiami; u 10 pacjentów wystąpiła częstoskurcz komorowy; jednak w żadnym przypadku arytmia ta nie była utrzymywana, związana z objawami subiektywnymi i wymagała podania specyficznego leku przeciwarytmicznego lub przedwczesnego przerwania testu. Pacjentów podzielono ze względu na brak (Grupa 1, G1, n = 193, 52%) lub obecność (Grupa 2, G2, N = 180, 48%) zaburzeń rytmu serca podczas badania. Pacjenci z grupy G2 różnili się od pacjentów z grupy G1 jedynie pod względem maksymalnej dawki dobutaminy podawanej we wlewie (33.,5 vs 28, 6 gamma/kg mc./min, p < 0, 0005) i częstość występowania zaburzeń ruchu ściany w echokardiogramie podstawowym (66% vs 53%, p <.01). Drugim najczęściej odnotowanym działaniem niepożądanym (71/373 pkt.) (19%) było wystąpienie skurczowego niedociśnienia tętniczego, spadku skurczowego ciśnienia krwi > lub = 20 mm Hg w odniesieniu do poprzedzającego wlewu. We wszystkich przypadkach nie wystąpiły żadne objawy, a zdecydowana większość pacjentów z tym stwierdzeniem miała prawidłową odpowiedź echokardiograficzną na dobutaminę w momencie jego wystąpienia.,
wnioski: Dobutamine echo stress test jest ograniczony przez występowanie znaczących działań niepożądanych tylko u mniejszości pacjentów (5%); jednak we wszystkich przypadkach, w tym złożonych komorowych zaburzeń rytmu serca, te działania niepożądane były samoograniczające się i szybko ustępowały po przerwaniu infuzji leku., Nie ograniczające działania niepożądane, w szczególności zaburzenia rytmu serca i niedociśnienie skurczowe, są zwykle dobrze tolerowane i nie wiążą się z występowaniem niedokrwienia mięśnia sercowego lub dysfunkcji lewej komory; tak więc dobutamine echo stress test może być uważany za Bezpieczny test do oceny obecności i ciężkości choroby wieńcowej zarówno u pacjentów z wcześniejszym lub niedawnym zawałem mięśnia sercowego, jak i u pacjentów bez zawału mięśnia sercowego.