średniowieczni rycerze nie byli mili faceci, myślisz, że byli
hiszpańskie konie niesamowite piękno zostało przewidziane przez Geoffreya, szybciej niż lot ptaków., Był wtedy uzbrojony w gorselet z podwójnie plecionej poczty, której żadna Lanca ani Oszczep nie mogła przebić, i obrzucony żelaznymi butami z tej samej podwójnej siatki; złote ostrogi były przepasane; Tarcza ze Złotymi Lwami była zawieszona na jego szyi; hełm był umieszczony na jego głowie lśniący wieloma drogocennymi kamieniami, którego żaden miecz nie mógł przebić ani mar; włócznia z popiołu zakończona żelazem została dostarczona, a w końcu z królewskiego skarbu przywieziono starożytny miecz., Rycerstwo Geoffreya z Andegawenii z kronikarza Jeana z Tours
Ahh, być rycerzem
Oh, być człowiekiem o nienagannym charakterze, który w lśniącej zbroi ratuje piękne damy przed rozpaczą. Zawsze uczciwy, zawsze uprzejmy i zawsze naprawiający zło-wyobraź sobie wspaniałość tego wszystkiego. Spójrz na opis Geoffreya z Andegawenii. Jeśli to nie jest wspaniałe, To Nie wiem, co jest. Ale jeśli zagłębimy się w fakty, czy okaże się, że średniowieczna zbroja rycerza świeci tak jasno, jak myślimy?, Czy ci ludzie naprawdę mieli nieskazitelny charakter? Niestety, wygląda na to, że nie byli.
speed 1900 (Wikipedia)
jednominutowa historia rycerstwa
abyśmy mogli zrozumieć trochę o tym, kim byli ci faceci, rzućmy okiem na ich pochodzenie. To nie takie proste, jak się wydaje. Temat jest bardzo dyskutowany przez historyków, ale zrobimy co w naszej mocy.,
Rycerstwo zaczęło się w Imperium Karolingów w IX wieku. Możemy zachować to wszystko bardzo proste, mówiąc, że cała debata obraca się wokół jednego malutkiego elementu wyposażenia-strzemiona.
większość uczonych zgadza się, że ten mały wynalazek, który przybył na zachód ze stepów Azji Środkowej (pomyślcie tutaj Mongołowie), zrobił wiele dla klasy wojowników. Jeśli facet ładuje pełną prędkość na nadjeżdżającego konia, trzymając bardzo długą lancę, potrzebuje strzemion i siodła z wysokim oparciem. W przeciwnym razie odleci jak blaszany superman., Niektórzy twierdzą, że wynalazek ten pojawił się na początku VIII wieku i przetoczył się przez Francję jak pożar, ale inni uważają, że transformacja była długa i powolna.
niezależnie od prawdy, wiemy, że gobelin z Bayeux (1070), przedstawiający bitwę pod Hastings, ma więcej jeźdźców dźgających mieczami nad głową niż szarżujących w pozycji leżącej. Jednak już w drugiej połowie XI wieku rycerze konni brali udział w walkach szokowych. Dorzuć ulepszone techniki budowania zamków i oblężenia, a masz dobry przepis na tworzenie średniowiecznych rycerzy.,
bandyci w zbroi
w 1100 roku nazywanie się Rycerzem nie było komplementem, który stałby się później w 1300 roku. ci faceci wciąż trząsali się między wolnymi i niefrasobliwymi. Tak więc w tym momencie podstawowe wymagania dla rycerstwa były tak naprawdę tylko koniem i zbroją.
teraz to nie było takie proste, jak się wydaje. Nikt nie zamierzał wrzucić ci tych drogich rzeczy na kolana. Jeśli chcesz być rycerzem, lepiej być dobrze sytuowanym lub w łaskach kogoś, kto był. Mądrzy faceci wpadli na pomysł nawiązania arystokratycznych znajomości., To dosłownie opłacało się dostać na korzyść kogoś z większymi kieszeniami. W ten sposób mogli przejąć kontrolę, gdy zaczęły napływać rachunki.
w znacznym stopniu pomogło w tym wykształcenie w szlacheckim gospodarstwie domowym. W IX wieku powszechną praktyką było wysyłanie chłopców przeznaczonych do zawodu wojskowego do władcy. Tam uczyli się takich rzeczy jak dobre jeździectwo, rozwój siły i jak być dobrze wychowanym. Wielu panów miało w swoim domu kilku rycerzy, a starsi pomagali szkolić młodych.,
dla szlachty wypłata przyszła, gdy potrzebowali kogoś do brudnej roboty. Za każdym razem, gdy chcieli oblegać zamek lub zemścić się na kimś, kto ich skrzywdził, stawiali rycerza na czele. Ci, którzy się wyróżniali, awansowali w szeregi z nagrodami w postaci zamków, pieniędzy, ziemi, a nawet pomocy w uzyskaniu dochodowego małżeństwa.,
the accolade, 1901 (Wikipedia)
znudzony rycerz: wróg publiczny #1
co się dzieje, gdy masz grupę facetów, których cała tożsamość jest owinięta w ich zdolność do walki?
cóż, chcą walczyć, ot co. Walka była płatna, a nieustanna wojna oznaczała, że Barronowie musieli utrzymywać rycerzy na swoich pensjach., Nawet wolny czas rycerz spędzał na polowaniach lub na turniejach, gdzie mógł doskonalić swoje umiejętności.
i tak właśnie na terenach, gdzie władza królewska była słaba, szlachta szalała. (Zasadniczo ziemie dawnego Imperium Karolingów, jak Francja, Północno-Wschodnia Hiszpania i północne Włochy.) Jeśli facet mógł zdobyć zamek, był ustawiony. Nie tylko mógł wyłudzić od swoich chłopów wszystkie pieniądze, które chciał, ale dzięki swojej potędze wojskowej mógł łupić, kiedy i gdzie tylko miał na to ochotę. Ci faceci byli znani z porywania i torturowania kogokolwiek chcieli-nawet członków duchowieństwa., Ostatecznie przemoc wśród arystokracji stała się jednym z największych problemów społecznych wysokiego średniowiecza.
było tak źle, że w 989 roku kościół wkroczył z czymś, co nazywa się ruchem pokoju Bożego. Chodziło o przyznanie immunitetu bezbronnym. Zabraniał szlachcie najeżdżania i okradania kościołów, okradania i bicia chłopów, bicia zwierząt, kradzieży zboża, ścinania drzew owocowych — zasadniczo zabraniał szlachcie i rycerzom maltretowania tych, którzy byli pod nimi społecznie. W 1127 roku dodano rozejm Boży., Miało to na celu powstrzymanie walk między szlachtą. Proszę, nie kłóćcie się między 21: 00 w sobotę a 3: 00 w poniedziałek, albo w święta, albo-cóż, rozumiecie.
pokój w imię Boga i świętych
Niestety, nie zadziałało to zbyt dobrze., Próba ugaszenia nadmiaru testosteronu przez obiecywanie punktów w życiu pozagrobowym mogła zadziałać na pobożnych, ale to po prostu nie było dla wszystkich. Niektórzy mężczyźni nie mogli się oprzeć podjęciu starych nawyków, bez względu na to, jak bardzo wcześniej obiecywali się zachowywać.
trzeba było opracować nową taktykę. Duchowni (duchowni, którzy żyli ze szlachtą) próbowali pisać podręczniki grzecznościowe, przedstawiające maniery, jakie powinien okazywać właściwy rycerz. Miał on jednak ten sam nieodłączny problem, co pokój i rozejm Boży. Obie skupiały się na negatywach, tylko na listach rzeczy, których nie można robić., Kto lubi, gdy mówi się, czego nie może zrobić? Na pewno nie średniowieczni rycerze.
w końcu ktoś zmądrzał. Nie byłoby lepiej napisać historię bohatera? Dać chłopakom kogoś do naśladowania, kogoś do naśladowania? I tak właśnie w 1150 roku powstały romanse rycerskie. Przez następne 50 lat rozprzestrzeniały się jak ogień. Faceci tacy jak Chrétien de Troyes i Andrew Chaplin pisali o miłości, romansie i idealnym dżentelmenie w nadziei, że dobre zachowanie zetrze się z klasą wojowników.,
Rycerze nauczyli się szanować szlachtę, a nawet pisać własną poezję, ale niestety ich dobre zachowanie prawie nigdy nie rozciągało się na biednych. Jeśli chodzi o interakcje rycerza z osobami spoza ich grupy rówieśniczej, była to sytuacja bez wyjścia. Według słów Jeana de Venette ' a, piszącego o skutkach bitwy pod Poitiers w 1356 roku:
szlachta „poddała i despoilowała chłopów i mieszkańców wsi. W żadnym wypadku nie bronili swojego kraju przed wrogami., Raczej podeptali go, rabując i grabiąc chłopskie dobra.”
więc skąd pomysł, że ci faceci są tacy dobrzy?
można chyba winić to za XIX wiek. Średniowieczne motywy były szalenie popularne w tym czasie.
na przykład królowa Wiktoria używała średniowiecznego rycerstwa w celach propagandowych. W świecie sztuki pisarze tacy jak Tennyson i Sir Walter Scott wraz z malarzami, takimi jak ci związani z Prerafaelitami romantyzowali epokę. Prawda nie była ich zmartwieniem., W końcu ludzie wolą romantyczne obrazy rycerzy i dam nad bruitem bijącym chłopów i zwierzęta.
uwagi i źródła:
rola strzemiona wywołała taką dyskusję historycy nadali mu nazwę własną: The Great Stirrup Controversy.
życie w średniowiecznym zamku, Joseph, and Frances Gies
Chilvary, Maurice Keen
Średniowieczne Rycerstwo, Richard Kaeuper