Subsydia rolne
globalne ceny żywności i handel międzynarodowydytuj
chociaż niektórzy krytycy i zwolennicy Światowej Organizacji Handlu zauważyli, że subsydia eksportowe, obniżając ceny towarów, mogą zapewnić tanią żywność konsumentom w krajach rozwijających się, niskie ceny są szkodliwe dla rolników, którzy nie otrzymują dotacji. Ponieważ na dotacje krajowe mogą sobie pozwolić zazwyczaj kraje zamożne, krytycy twierdzą, że promują one ubóstwo w krajach rozwijających się, sztucznie obniżając światowe ceny upraw.,
ogólnie rzecz biorąc, kraje rozwijające się mają przewagę komparatywną w produkcji towarów rolnych, ale niskie ceny upraw zachęcają kraje rozwijające się do bycia zależnymi nabywcami żywności z krajów bogatych. Tak więc miejscowi rolnicy, zamiast poprawić samowystarczalność rolniczą i gospodarczą swojego kraju, są zmuszani do wycofania się z rynku, a może nawet z ziemi. Dzieje się tak w wyniku procesu znanego jako „dumping międzynarodowy”, w którym subsydiowani rolnicy są w stanie „zrzucić” tanie towary rolne na rynki zagraniczne po kosztach, z którymi nie mogą konkurować rolnicy nie subsydiowani., Dotacje rolne często stanowią częstą przeszkodę w negocjacjach handlowych. W 2006 r. rozmowy w ramach rundy dauhańskiej negocjacji handlowych WTO utknęły w martwym punkcie, ponieważ USA odmówiły obniżenia subsydiów do poziomu, w którym eksport niesubsydiowany innych krajów byłby konkurencyjny.
inni twierdzą, że światowy rynek z dopłatami do gospodarstw rolnych i innymi zakłóceniami rynku (jak to ma miejsce obecnie) powoduje wyższe ceny żywności, a nie niższe ceny żywności, w porównaniu z wolnym rynkiem.,
w 2002 roku Mark Malloch Brown, były szef Programu Narodów Zjednoczonych ds. rozwoju, oszacował, że dotacje dla gospodarstw rolnych kosztują kraje ubogie około 50 miliardów dolarów rocznie w utraconym eksporcie produktów rolnych:
jest to nadzwyczajne zakłócenie światowego handlu, w którym Zachód wydaje 360 miliardów dolarów rocznie na ochronę swojego rolnictwa dzięki sieci dotacji i taryf, które kosztują kraje rozwijające się około 50 miliardów dolarów w potencjalnym utraconym eksporcie produktów rolnych. Pięćdziesiąt miliardów dolarów to równowartość dzisiejszego poziomu pomocy rozwojowej.,
ubóstwo w krajach rozwijających sięedytuj
wpływ dotacji rolnych w krajach rozwiniętych na rolników z krajów rozwijających się i rozwój międzynarodowy jest dobrze udokumentowany., Dotacje rolne mogą pomóc obniżyć ceny z korzyścią dla konsumentów, ale również oznaczają, że nieposiadający obywatelstwa rolnicy z krajów rozwijających się mają trudniej konkurować na rynku światowym; a skutki dla ubóstwa są szczególnie negatywne, gdy dotacje są przyznawane na uprawy, które są również uprawiane w krajach rozwijających się, ponieważ rolnicy z krajów rozwijających się muszą następnie konkurować bezpośrednio z rolnikami z krajów rozwiniętych, na przykład w sektorze bawełny i cukru., IFPRI oszacowało w 2003 r., że wpływ dotacji kosztuje kraje rozwijające się 24 mld USD utraconych dochodów przeznaczonych na produkcję rolną i rolno-przemysłową, a ponad 40 mld USD jest wypierane z eksportu rolnego netto. Ponadto w tym samym badaniu stwierdzono, że kraje najsłabiej rozwinięte mają wyższy udział PKB zależny od rolnictwa, wynoszący około 36,7%, a zatem mogą być jeszcze bardziej narażone na skutki subsydiów., Argumentowano, że subsydiowane rolnictwo w krajach rozwiniętych jest jedną z największych przeszkód dla wzrostu gospodarczego w krajach rozwijających się, co ma pośredni wpływ na zmniejszenie dochodów dostępnych na inwestycje w infrastrukturę wiejską, taką jak zdrowie, bezpieczne zaopatrzenie w wodę i energię elektryczną dla ubogich wiejskich. Całkowita kwota dotacji przeznaczonych na rolnictwo w krajach OECD znacznie przekracza kwotę, którą kraje zapewniają w ramach pomocy rozwojowej., W przypadku Afryki szacuje się, że 1% wzrost całkowitego eksportu produktów rolnych może podnieść jej PKB o 70 miliardów dolarów, prawie pięć razy więcej niż region zapewnia w łącznej pomocy zagranicznej.
Haiti i import ryżu z USAEDYTUJ
Haiti jest doskonałym przykładem kraju rozwijającego się negatywnie dotkniętego subsydiami rolnymi w krajach rozwiniętych. Haiti jest narodem zdolnym do produkcji ryżu i było kiedyś samowystarczalne w zaspokajaniu własnych potrzeb., Obecnie Haiti nie produkuje wystarczająco dużo, aby wyżywić swoich mieszkańców; 60 procent żywności spożywanej w kraju jest importowana. Po poradzie liberalizacji gospodarki poprzez obniżenie ceł, ryż produkowany w kraju został wyparty przez tańszy ryż subsydiowany ze Stanów Zjednoczonych. Organizacja ds. wyżywienia i Rolnictwa opisuje ten proces liberalizacji jako usunięcie barier w handlu i uproszczenie taryf, co obniża koszty dla konsumentów i promuje wydajność wśród producentów.,
otwarcie gospodarki Haiti zapewniło konsumentom dostęp do żywności po niższych kosztach; umożliwienie zagranicznym producentom konkurowania o Haitański rynek spowodowało spadek cen ryżu. Jednakże Haitańscy rolnicy ryżu, którzy nie mają dostępu do dotacji, presja spadkowa na ceny doprowadziła do spadku zysków. Subwencje otrzymywane przez amerykańskich rolników ryżu, a także zwiększona wydajność, uniemożliwiły ich haitańskim odpowiednikom konkurowanie., Według Oxfam I Międzynarodowego Funduszu Walutowego, cła na import spadł z 50 procent do trzech procent w 1995 roku, a naród jest obecnie importuje 80 procent ryżu, które zużywa.
Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych zauważa, że od 1980 r.produkcja ryżu na Haiti w dużej mierze nie uległa zmianie, podczas gdy konsumpcja z drugiej strony jest około osiem razy większa niż w tym samym roku. Haiti jest jednym z trzech najlepszych konsumentów ryżu mielonego długoziarnistego produkowanego w Stanach Zjednoczonych.,
gdy rolnicy ryżu zmagali się z konkurencją, wielu migrowało z obszarów wiejskich do obszarów miejskich w poszukiwaniu alternatywnych możliwości gospodarczych.
wpływ na odżywianieedytuj
jedno z recenzowanych badań sugeruje, że jakikolwiek wpływ polityki rolnej USA na wzorce otyłości w USA musiał być znikomy. Niektórzy krytycy twierdzą jednak, że sztucznie niskie ceny wynikające z subsydiów tworzą niezdrowe zachęty dla konsumentów., Na przykład w Stanach Zjednoczonych cukier trzcinowy został zastąpiony tanim syropem kukurydzianym, dzięki czemu żywność o wysokiej zawartości cukru jest tańsza; cukier buraczany i trzcinowy podlega subsydiom, kontroli cen i taryfom importowym, które zakłócają również ceny tych produktów.
niższa cena żywności o dużej gęstości energetycznej, takiej jak ziarna i cukry, może być jednym z powodów, dla których osoby o niskich dochodach i osoby niepewne żywności w krajach uprzemysłowionych są bardziej podatne na nadwagę i otyłość., Według Komisji ds. Medycyny Odpowiedzialnej, produkcja mięsa i nabiału otrzymuje 63% dotacji w Stanach Zjednoczonych, a także dotacje na cukier dla niezdrowej żywności, która przyczynia się do chorób serca, otyłości i cukrzycy, co wiąże się z ogromnymi kosztami dla sektora zdrowia.
zakłócenia na rynku spowodowane dopłatami doprowadziły do wzrostu liczby bydła karmionego kukurydzą, a nie trawą. Bydło karmione kukurydzą wymaga więcej antybiotyków, a ich wołowina ma wyższą zawartość tłuszczu.,
transgraniczny ruch przedsiębiorstwedytuj
Umowa o wolnym handlu w Ameryce Środkowej (CAFTA) miała jednak niewielki wpływ na tę dziedzinę. Problem cukru wywołujący alarm miał uzasadnienie z powodu prawdopodobnych skutków taryf, a także nieokreślonej przyszłości tego typu negocjacji dotyczących importu cukru w Stanach Zjednoczonych., Ze względu na różne ciągłe spory w handlu, Meksyk zaczął mieć mniejszy eksport cukru do Stanów Zjednoczonych, gdzie North American Free Trade Agreement (NAFTA) dozwolone. Ci, którzy odeszli i szukali innych firm dla cukru, pochylili się nieznacznie bardziej w stronę Kanady niż Meksyku. Taryfy są tym, co utrzymuje dużą presję ze strony konkurencji z południa Rio Grande w zatoce.
firmy pozarolnicze
dotacje przyznawane są również firmom i osobom fizycznym, które w niewielkim stopniu wiążą się z tradycyjnym rolnictwem., Zgłoszono, że największa część kwoty przekazanej tym przedsiębiorstwom trafia do międzynarodowych przedsiębiorstw, takich jak konglomeraty spożywcze, producenci cukru i gorzelnie alkoholi. Na przykład we Francji największym beneficjentem był przetwórca kurczaków Groupe Doux (62,8 mln EUR), a następnie kilkunastu producentów cukru, którzy łącznie zgarnęli ponad 103 mln EUR.,
implikacje ekonomii Publicznejedytuj
interwencja rządu, poprzez dotacje rolne, zakłóca mechanizm cenowy, który normalnie określałby ceny surowców, często powodując nadprodukcję upraw i dyskryminację na rynku. Dotacje to także nieefektywne wykorzystanie pieniędzy podatników. Na przykład w 2006 roku Departament Rolnictwa oszacował, że średni dochód gospodarstwa domowego wynosił 77 654 USD, czyli około 17% więcej niż średni dochód gospodarstwa domowego w USA., Z punktu widzenia ekonomii publicznej wszelkiego rodzaju dotacje przyczyniają się do stworzenia społecznie i politycznie akceptowalnej równowagi, która niekoniecznie jest Pareto skuteczna.
implikacje Środowiskoweedytuj
system monokultury związany z dotowaną produkcją na dużą skalę został zaangażowany jako czynnik przyczyniający się do zaburzeń zapaść Kolonii, które dotknęły populacje pszczół. Zapylanie pszczół jest niezbędną usługą ekosystemową niezbędną do produkcji wielu odmian owoców i warzyw., Dotacje często idą na dotowanie produkcji mięsa, co ma inne konsekwencje żywieniowe i środowiskowe; i okazało się, że z 200 mld USD dotacji na dotowanie upraw w latach 1995-2010 około dwie trzecie z nich przeznaczono na produkcję pasz dla zwierząt, tytoniu i bawełny. Z drugiej strony rolnicy produkujący owoce i warzywa nie otrzymali dopłat bezpośrednich., Wpływ produkcji mięsa na środowisko jest wysoki ze względu na zapotrzebowanie na zasoby i energię, które są wykorzystywane do produkcji paszy dla zwierząt gospodarskich przez cały okres ich życia, na przykład kilogram wołowiny zużywa około 60 razy więcej wody niż równoważna ilość ziemniaków. Dotacje przyczyniają się do spożycia mięsa, umożliwiając sztucznie niskie koszty produktów mięsnych.