Tak powstał ser w całej historii
wszystkie sery — od najświeższej mozzarelli po najbardziej pleśniową niebieską — są wytwarzane z tych samych składników i w tym samym podstawowym procesie. Potrzebujesz mleka, oczywiście. I że mleko może pochodzić z różnych źródeł; kozy, owce, bawoły, jaky, krowy, lista jest długa. Oprócz mleka potrzebujesz enzymu, który sprawi, że koaguluje i ustawi. Musisz również być w stanie usunąć nadmiar wody poprzez cięcie i ogrzewanie. Musisz być w stanie wcisnąć go do preferowanego kształtu, a następnie musisz być w stanie solić., Stamtąd możesz się starzeć, palić, smakować lub jeść ser według własnego uznania. I tak robi się ser.
ale historia sera, podobnie jak historia żywności bardziej ogólnie, jest o wiele bardziej skomplikowana niż jego podstawowe składniki. Ludzie spożywają ser od co najmniej 8000 lat. Starożytny świat to uwielbiał. Prawdopodobnie przybywając do starożytnego Rzymu przez Azję Mniejszą, Cesarstwo Rzymskie eksplodowało z rzemieślniczą produkcją sera, który eksportował po całym cesarstwie., Z Rzymu, Francja i Anglia zajęły się produkcją serów, dopóki nie pojawili się Szwajcarzy i Amerykanie i zaczęli produkować ser fabrycznie na skalę przemysłową. Od najwcześniejszych serów twarogowych po najbardziej chrupiące Cheetos, historia sera obejmuje historię ludzkości i smak.
historia sera zaczyna się w owczym żołądku.
nikt nie wie na pewno gdzie i kiedy zaczęła się produkcja serów. Sięga tak daleko w historii ludzkości, jej pochodzenie nie jest odnotowane., Ale eksperci w historii serów myślą, że wiedzą, jaki najwcześniejszy rodzaj sera mógł być, a także jak prawdopodobnie został wyprodukowany. Pochodzenie sera znajduje się prawdopodobnie w żołądku owcy. To, jak to mogło być, jest całkiem proste.
żołądki były idealne do transportu mleka.
owce zostały po raz pierwszy udomowione około 8000 lat p. n. e. Oprócz wełny, mięsa i mleka, żołądki owiec były użytecznym przedmiotem od stworzenia. Żołądki, po usunięciu z ciał, byłyby używane do transportu świeżego mleka., Nie wiadomo jednak, że wczesne transportery mleka zawierają w żołądku owczym rennin, enzym używany do produkcji sera. Na długich dystansach świeże mleko zawarte w żołądkach może się skrzepać – ale rennin zamieniłby je w twaróg, a nie tylko zepsute mleko. Ser twarogi były prawdopodobnie pierwszym rodzajem sera, który został zjedzony. Gdyby nie owczy żołądek, to mogło to być jakieś inne zwierzę dojące, jak krowa, Bawół lub koza.
istnieje powszechny mit o arabskim nomadzie wymyślającym ser.
dokonał tego przemierzając pustynię Arabską.,
chociaż nie można powiedzieć, gdzie wyprodukowano pierwsze serowe twarogi, jest pewien mityczny pasterz, który często dostaje uznanie. Jego mit pojawia się na wszystkich stronach Internetu i stronach książek poświęconych serowi. Według niego był to arabski pasterz (w niektórych wersjach kupiec, w innych koczownik), podróżujący w ogniu Pustyni Arabskiej ze swoim stadem, który jako pierwszy stworzył twarogi. Żołądek pełen rozpieszczonego mleka u boku pasterza, nieświadomie pozwolił zepsutemu mleku zaklinować się z naturalnym renninem w żołądku., Niezależnie od tego, czy ten pasterz istniał, czy nie, jest mitycznym ojcem wszystkich serów, które przyszły po nim.
dowody archeologiczne sugerują, że ludzie wytwarzają ser od około 8000 lat.
mimo że nie można dokładnie powiedzieć, kiedy i skąd pochodzi ser, zapisy archeologiczne są bogate w dowody produkcji sera. Na przykład analiza ceramiki znalezionej w Chorwacji pokazuje dowody fermentowanych produktów mlecznych, takich jak ser i jogurt. Miłość starożytnych Egipcjan do sera jest dobrze udokumentowana., Oprócz twarogu wytwarzano także sery kwaśne, o czym świadczy Grobowiec Króla Aha z I dynastii (ok.3049 p. n. e.). W jego grobowcu antropolodzy znaleźli dwa kubki zawierające ser.
to było w całym starożytnym świecie.
a to tylko kilka przykładów ze świata starożytnego. Starożytni Rzymianie, starożytni Grecy, Sumerowie i inne ludy od Azji Mniejszej do Europy cieszyły się fermentowaną substancją mleczną.
ser znany obecnie jako feta pojawia się w Odysei Homera.,
Jeśli pamiętasz wiele z Epiku helleńskiego z VIII wieku p. n. e., Odysei, prawdopodobnie pamiętasz jednookiego olbrzyma Polifema. Możesz nie pamiętać – lub nawet nie zauważyć – że polifemus, pasterz, mieszka w jaskini wypełnionej serem. W jaskini ” jego Stojaki na sery były pełne serów, a on miał więcej jagniąt i dzieci, niż jego zagrody mogły pomieścić… jeśli chodzi o jego nabiał, wszystkie naczynia, miski i wiadra, w których doił, pływały z serwatką.,”Później Odyseusz i jego ludzie ucztują z cyklopem, a Polifemus zsiadł połowę mleka i odłożył w wiklinowych Sitkach.”Wypił drugą połowę.
Polyphemus ma wszystkie składniki na fetę.
w opisie Homera jest kilka opowieści o mieszkaniu Polifema, które wskazują na cyklopa robiącego ser, który teraz nazywamy fetą. Po pierwsze, Polifemus utrzymuje kozy i owce, a feta jest wytwarzana wyłącznie z mleka owczego lub mieszanki mleka owczego i koziego. Po drugie, Polyphemus trzyma „naczynia” wokół swojego sera, które są potrzebne do ukształtowania miękkiej fety., W końcu jednooki olbrzym zwija mleko na dużym ogniu na otwartym ogniu. To zwijanie jest pierwszym krokiem w tworzeniu fety.
starożytni Rzymianie mieli wyrafinowane praktyki wytwarzania sera.
To nie tajemnica historyczna: starożytni Rzymianie uwielbiali ser. Rzymianie ze środków mogą mieć całą oddzielną kuchnię tylko do produkcji serów, zwaną caseale. Większe ośrodki miejskie w Rzymie miały specjalne operacje wędzenia sera, a Rzymianie są uważani za pierwszych, którzy starzeją się i przechowują go.
wysyłali ser po całym Imperium.,
biorąc pod uwagę ogrom Rzymu i fakt, że ser był wysyłany do legionów na odległe posterunki Cesarstwa, Rzymskie serowanie, palenie, starzenie i przechowywanie zaczęły przenikać inne kultury. Niektórzy uważają, na przykład, że Francuzi dowiedzieli się tego, co wiedzą o produkcji serów od Rzymian.
możesz podziękować mnichom za jedne z najlepszych serów, jakie dziś mamy.
… jak Roquefort i Münster.
klasztory są w dużej mierze samowystarczalnymi wspólnotami. Mnisi robią własne wino, robią własny chleb, uprawiają własne warzywa, robią własny ser., I robią to od wieków. Ale, na szczęście, ser, który robią, przedostał się poza mury klasztoru. Na przykład nazwa Münster pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego Klasztor, monastarium ze względu na swoje początki w niemieckim klasztorze w XIV wieku. Wraz z innymi, Roquefort i tête de moine (Głowa mnicha) również przychodzą do nas przez klasztory.
teraz jaskinia jest czymkolwiek chcesz.
przed schładzaniem producenci serów potrzebowali chłodnych, suchych miejsc do starzenia i dojrzewania swoich wyrobów., Niektóre sery, takie jak spleśniały Roquefort, muszą leżakować w jaskiniach, aby być oficjalnie uznanym członkiem ich rodziny serów. Odyseja Homera z VIII wieku p. n. e.lokalizuje jaskinie jako miejsce robienia fety. Obecnie „Jaskinia sera” może odnosić się do literalnej cechy geograficznej, ale równie prawdopodobne jest, że odnosi się do lodówki ze stałą temperaturą, określonym poziomem wilgoci i pewną ilością świeżego powietrza.
kiedy makaron pojawił się po raz pierwszy we Włoszech, ser był jego podstawowym – a czasem tylko – polewą.
makaron z serem ma długą historię.,
zanim czerwony sos był nawet błyskiem w oczach Włochów, ser służył jako dodatek do makaronu. Według włoskich historyków żywności Alberto Capatti i Massimo Montanariego ” – być może wzbogacony przyprawami-był obowiązkowym aromatem makaronu od samego początku.”Tarty lub pokrojony parmezan, czasami zmieszany z cukrem i cynamonem, spływał po makaronach od średniowiecza do początku XIX wieku, kiedy po raz pierwszy wprowadzono czerwony sos.
ser miał „renomę” w średniowieczu.
przez jakiś czas miał kiepską reputację.,
jakiś czas między starożytnością a Średniowieczem ser zyskał złą reputację we Włoszech, gdzie lekarze zaczęli go postrzegać z podejrzliwością. Koagulacja i fermentacja były tajemniczymi procesami, dlatego też wytwarzana przez nie utwardzona substancja mleczna. Poza tajemnicą sera, niektórzy z wyższych klas postrzegali go jako chłopskie jedzenie.,
jednak, mimo ostrzeżeń medycznych, ludzie ponownie zakochali się w serze w średniowieczu, a przepisy na przygotowany ser-podobny do zapiekanego sera pojawiają się w jednych z najwcześniejszych zbiorów receptur z półwyspu włoskiego.
ser kozi mógł być pierwszym rodzajem w Ameryce Północnej.
pielgrzymi uwielbiali ser.
choć nie można stwierdzić na pewno, jest możliwe, że pierwszym źródłem sera w tzw. „Nowym Świecie” był kozi ser mleczny., Kolumb i jego załoga przewozili kozy na pokładzie Niny i Pinty jako źródło świeżego mleka dla ich kolonialnej wyprawy w 1492 roku. A jeśli ser nie zaczął się od Columbus, to zdecydowanie tak było z Mayflower. Na pokładzie statku jest zapis sera, który płynął do Nowej Anglii w 1620 roku.
Gruyere urodził się w górach Szwajcarii z konieczności.
każdy rodzaj sera ma niepowtarzalną historię pochodzenia.
żyjemy w czasach, w których dostępnych jest dla nas ponad 1000 rodzajów sera., Każdy z tych serów ma swoją unikalną historię pochodzenia związaną z ludźmi i regionem, z którego pochodzi. Szwajcar Gruyere nie jest wyjątkiem. Mówi się, że w średniowieczu chłopi w regionie Gruyere w południowo-zachodniej Szwajcarii stworzyli proces produkcji sera, który zaspokajał ich własne szczególne potrzeby. Zamiast każdego wieśniaka wspinającego się po stromych zboczach regionu, aby codziennie doić krowy, kilka osób zostało wyznaczonych do dojenia i produkcji sera dla całej wioski. Ci innowatorzy stworzyli sposób na stworzenie długotrwałego sera o niskiej wilgotności, znanego jako Gruyere., Czynili to produkując skrzepy wielkości grochu ze świeżego mleka, które gotowali w ekstremalnie wysokich temperaturach przez długie okresy czasu. To ma jak najwięcej wilgoci na zewnątrz, jak to możliwe. Dał też światu Gruyere.
pierwsza w historii komercyjna „fabryka serów” powstała w Szwajcarii w 1815 roku.
wtedy włączyły się USA.
do początku XIX wieku ser produkowano lokalnie i na małą skalę. Zmieniło się to 3 lutego 1815 roku, kiedy otwarto pierwszą komercyjną, masową fabrykę serów w Szwajcarii., Wtedy, jak teraz, Emmental, szwajcarski ser z „oczami” i Gruyere były najbardziej popularne i cenione sery Szwajcarskie. Jednak, choć pierwsza komercyjna fabryka serów jest szwajcarska, ser produkowany ser naprawdę wziął się jako towar w 20-wiecznych Stanach Zjednoczonych.
w czasach II wojny światowej Stany Zjednoczone doświadczyły przejścia od tradycyjnego do serów produkowanych serowo „fabrycznie”.
dało początek serowi Kraft.
Szwajcarzy mogli wymyślić pomysł masowych fabryk serów, ale Amerykanie go udoskonalili., W 1916 roku James Kraft wykazał się błyskotliwością: topiąc tradycyjny ser i mieszając go z emulgowaną solą, mógł stworzyć produkt podobny do sera o znacznie dłuższym okresie przydatności do spożycia. Ten seropodobny produkt mógł być wytwarzany tanio i masowo, a w przeciwieństwie do innych serów nie miał aktywnych żywych bakterii. I tak po prostu narodził się Kraft cheese.
podczas I wojny światowej Armia zakupiła 25 milionów puszek sera Kraft dla wojska. Do II wojny światowej armia nie miała dość tych rzeczy. Tylko w 1944 roku kupili ponad 100 milionów funtów Kraftu., I to jest romans, jaki od tamtej pory mają Amerykanie.
Cheetos również zrodziły się z wojskowej miłości do sera.
według Anastasia Marx de Salcedo, w jej książce Combat-Ready Kitchen: How the U. S. Military Shapes the Way You Eat, chociaż wojsko uwielbiało swoje puszki Kraft, chcieli również sposób, aby ser jeszcze lżejszy i bardziej przenośny. Chcieli odwodnionego sera w proszku, a naukowcy uniwersyteccy i przemysłowi przystąpili do tego zadania. Naukowiec USDA George Sanders opracował pierwszy proszek serowy w 1943 roku., Chociaż nie można go jeść jak plaster, a w stanie odwodnionym nie przypominał naturalnego sera, dobrze było z nim gotować. Po zakończeniu wojny w 1945 roku nadmiar sera w proszku sprzedawano producentom po okazyjnych cenach.
firma Frito skorzystała z okazji.
firma Frito (później Frito-Lay) kupiła część tego nadmiaru odwodnionego sera i zastosowała go do dmuchanej i smażonej przekąski kukurydzianej w 1948 roku. Reszta to historia Cheetosów!
,
od dziesięcioleci – i z wielu różnych powodów – amerykański przemysł mleczarski nadprodukuje mleko. A tam, gdzie jest nadprodukcja mleka, jest nadprodukcja sera, ponieważ ser jest idealnym mechanizmem Oszczędzania mleka, zanim się zmarnuje. Aby pomóc producentom mleka poszkodowanym przez zalany rynek, >USDA zaangażowało się i przejęło nadmiar sera.
zapas sera ciągle rośnie.
, To około trzy funty sera na Amerykanina.