the Viking Explorer Who Beat Columbus to America
prawie 500 lat przed narodzinami Krzysztofa Kolumba, Grupa europejskich żeglarzy opuściła swoją ojczyznę w poszukiwaniu nowego świata. Ich wysoko wyposażony statek Wikingów przeciął kobaltowe wody Oceanu Atlantyckiego, gdy wiatr wiał ogromny pojedynczy żagiel łodzi. Po przejściu nieznanych wód, Norsemen na pokładzie drewnianego statku szpiegował nowy ląd, zrzucił kotwicę i wyszedł na ląd.,
pół tysiąclecia przed Kolumb „odkrył” Amerykę, te stopy Wikingów mogły być pierwszymi europejskimi, które kiedykolwiek dotknęły ziemi Ameryki Północnej.
eksploracja była firmą rodzinną dla lidera wyprawy, Leifa Erikssona (odmiany jego nazwiska to Erickson, Ericson, Erikson, Ericsson i Eiriksson). Jego ojciec, Eryk Czerwony, założył pierwszą europejską osadę na Grenlandii po wygnaniu z Islandii około 985 roku n. e.za zabicie sąsiada. (Ojciec Eryka czerwonego, sam, został wygnany z Norwegii za nieumyślne spowodowanie śmierci.,)
Eriksson, który prawdopodobnie urodził się na Islandii około 970 r.n. e., spędził swoje formacyjne lata na pustynnej Grenlandii. Około 1000 r.n. e. Eriksson popłynął na wschód do swojej rodowej Ojczyzny Norwegii. Tam król Olaf i Tryggvason nawrócił go na chrześcijaństwo i oskarżył o prozelityzację religii pogańskich osadników na Grenlandii. Eriksson nawrócił matkę, która zbudowała Pierwszy Kościół chrześcijański na Grenlandii, ale nie jego wygnanego ojca.
Islandzkie legendy zwane Sagami opowiadają o wyczynach Erikssona w Nowym Świecie około 1000 r.n. e., Te nordyckie historie były rozpowszechniane ustnie, zanim zostały zapisane w XII i XIII wieku. Dwie sagi podają różne informacje o tym, jak Eriksson przybył do Ameryki Północnej.
według „sagi o Eryku Czerwonym” Eriksson przez przypadek przekroczył Atlantyk po zboczeniu z kursu w drodze powrotnej z Norwegii po nawróceniu się na chrześcijaństwo. „Saga o Grenlandczykach” opowiada jednak, że podróż Erikssona do Ameryki Północnej nie była przypadkiem., Zamiast tego, Wiking odkrywca usłyszał o dziwnej ziemi na zachód od islandzkiego handlarza Bjarniego Herjolfssona, który ponad dekadę wcześniej przekroczył Grenlandię i opłynął brzegi Ameryki Północnej, nie stawiając na niej stopy. Eriksson kupił statek handlarza, zebrał załogę złożoną z 35 ludzi i cofnął trasę w tył.
Po przekroczeniu Atlantyku Wikingowie napotkali skalisty, jałowy ląd w dzisiejszej Kanadzie. Eriksson nadał tej krainie nazwę równie nudną jak okolica-Helluland, Staronordyckie określenie ” Ziemia Kamienna.,”Badacze uważają, że miejscem tym mogła być Wyspa Baffina. Następnie Norsemen udali się na południe do bogatej w drewno lokalizacji, którą nazwali Markland (Forestland), najprawdopodobniej w dzisiejszym Labradorze, zanim w końcu założyli obóz bazowy prawdopodobnie na północnym krańcu wyspy Nowa Fundlandia.
Wikingowie spędzili tam całą zimę i korzystali z łagodniejszej pogody w porównaniu do ich ojczyzny. Badali okoliczny region obfitujący w bujne łąki, rzeki pełne łososia i dzikie winogrona tak odpowiednie do wina, że Eriksson nazwał Region Vinland (Wineland).,
Po spędzeniu zimy w Winlandii, Eriksson i jego załoga popłynęli do domu na wietrzną Grenlandię z bardzo potrzebnym drewnem i obfitymi porcjami winogron. Eriksson, który po śmierci ojca objął stanowisko wodza Grenlandii, nigdy nie powrócił do Ameryki Północnej, ale inni Wikingowie nadal żeglowali na zachód do Winlandii przez co najmniej dekadę. Pomimo obfitszych zasobów Ameryki Północnej, osadnicy Wikingów pozostali w opustoszałej Grenlandii., Prawdopodobnie było to spowodowane brutalnymi starciami-w tym zabiciem brata Erikssona, Thorwalda–z rdzenną ludnością Ameryki Północnej.
archeolodzy odkryli dowody potwierdzające historie sag z wypraw nordyckich do Ameryki. W 1960 roku Norweski odkrywca Helge Ingstad przeszukał wybrzeża Labradoru i Nowej Fundlandii w poszukiwaniu śladów możliwej osady i znalazł ją na najbardziej wysuniętym na północ krańcu Nowej Fundlandii w L ' Anse aux Meadows., Międzynarodowy zespół archeologów, w skład którego wchodziła żona Ingstada, Anne, wykopał artefakty pochodzenia Wikingów, datowane na około 1000 r.n. e., a pozostałości nordyckiej wioski są obecnie częścią Światowego Dziedzictwa UNESCO.
podczas gdy Kolumb jest uhonorowany Federalnym świętem, człowiek uważany za lidera pierwszej europejskiej wyprawy do Ameryki Północnej nie został całkowicie zapomniany w kalendarzu., W 1964 roku prezydent Lyndon Johnson podpisał proklamację, w której 9 października ogłoszono dniem Leifa Erikssona na cześć odkrywcy Wikingów, jego załogi i Dziedzictwa nordycko-amerykańskiego.
bliskość czasów Erikssona i Kolumba to przypadek. 9 października wybrano, ponieważ jest to rocznica przybycia w 1825 roku do Nowego Jorku statku, który przewoził pierwszą zorganizowaną grupę Norweskich imigrantów do Stanów Zjednoczonych.