„we Didn' t Have a Childhood”: the Story of Schindler”s newest Survivor

pamięta, jak jej matka zmusiła ją do ukrycia się na zewnątrz w warunkach poniżej zera, ściskając stojącą rurę, gdy naziści przeszukali jej dom w Polsce.

pamięta, że ojciec kazał jej połknąć łyżkę cyjanku — lepsze to niż śmierć z rąk nazistów — tylko po to, by matka w ostatniej chwili się sprzeciwiła.

pamięta, jak jej bliźniacy zastrzeleni, gdy biegli na Wzgórze w obozie pracy.,

Lavi miała 2 lata, gdy we wrześniu 1939 roku nazistowskie Niemcy przejęły jej rodzinne miasto Kraków. Teraz 80, chce się upewnić, że jej historie nie przepadną po jej odejściu.

„nie było dzieciństwa dla dzieci w moim wieku” – powiedziała w zeszłym tygodniu w przemówieniu do Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych po Międzynarodowym Dniu Pamięci o Holokauście w styczniu. 27. „Regularnie widzieliśmy, słyszeliśmy i rozumialiśmy wszystko, co naziści nam robili. W wieku 6 lat dzieci były cynicznymi starcami próbującymi przeżyć.,”

Lavi jest najmłodszym ocalałym z Listy Schindlera, Żydów uratowanych przez niemieckiego przemysłowca Oskara Schindlera i uwiecznionych w filmie Stevena Spielberga z 1993 roku. Lavi została umieszczona wraz z rodziną w getcie w Polsce zaraz po przejęciu władzy przez nazistów, przewieziona do obozu pracy, a następnie do Auschwitz.

po uratowaniu przez Schindlera, który chronił setki Żydów, którzy pracowali w jego zakładach kuchennych i zbrojeniowych, Lavi prowadził spokojne życie w Izraelu. Służyła w wojsku, mieszkała w kibucu, pracowała jako asystentka administracyjna i wychowywała rodzinę. Pamięta wczesne lata w Izraelu, kiedy ocaleni byli lekceważeni jako słabi i bierni. Ale gdy zainteresowanie Holokaustem wzrosło, zaczęła bardziej głośno opowiadać o swoich doświadczeniach., Teraz rozmawia z grupami w Yad Vashem, Izraelskim urzędzie Holokaustu i co roku podróżuje do Polski z grupą licealistów.

„to prawdziwe świadectwo kogoś, kto tam był. To nie jest historia-powiedziała JTA w oddzielnym wywiadzie w zeszłym tygodniu, dodając, że gdy Izraelczycy zainteresowali się Holokaustem, – ocaleni otworzyli usta i zaczęli opowiadać historię. To nie tylko historia. To najgorsza i najokrutniejsza rzecz na świecie.,”

chociaż Lavi regularnie wraca do Auschwitz, mówi, że doświadczenie nadal nie jest łatwe. Za każdym razem rozgląda się w przerażeniu i płacze. Ale już się przyzwyczaiła. „Za każdym razem, gdy idę, płaczę tu i tam, bo to straszna rzecz” – powiedziała JTA. „Każdy, kto tam chodził, widział piece, komory gazowe. Wszystko było prawdziwe. To bardzo przerażające, ale ponieważ wyjeżdżałem tak wiele razy, odbieram to inaczej. Nie myślę o sobie. Myślę o tym, jak reagują dzieci.,”

Lavi również czuje się pilnie w opowiadaniu swojej historii, ponieważ uważa, że świat nie stał się lepszy od czasu, gdy została wyzwolona. Są grupy, które nadal starają się unicestwić Żydów i inne mniejszości-mówi.

i nazwała polską ustawę, która kryminalizowałaby tych ,którzy
obwiniają Polskę za Holokaust „katastrofą.”Tak, mówi, Polacy też ginęli w nazistowskich obozach śmierci. Ale dodaje, że Polacy nie byli aniołami, powołując się na polską przemoc wobec Żydów w czasie i po wojnie.

„byłam w Auschwitz, a tam byli polscy więźniowie” – powiedziała. „Ale co mówią, że Polacy byli wszyscy słodcy i światli? Nie., W każdym razie nie lubili Żydów.”Ponieważ populacja ocalałych z Holokaustu kurczy się — Lavi urodziła się zaledwie dwa lata przed wojną – brzmi sprzecznie o to, jak najlepiej utrwalić pamięć o Holokauście. Z jednej strony przyznaje, że historie ocalałych są szeroko udokumentowane. Z drugiej strony, ona wie, że nic nie jest potężniejsze niż konto z pierwszej ręki.

jednym ze sposobów przekazywania doświadczeń, jak mówi, są Filmy. Jest wdzięczna za pracę badawczą, którą Spielberg wykonał przy tworzeniu „Listy Schindlera”, która zdobyła nagrodę Akademii za najlepszy film., Jedna ze scen przedstawiających ją jako dziecko, mówi, jest w większości trafna: naziści oddzielili ją od matki, ale Schindler uratował ją, mówiąc strażnikom, że potrzebuje jej małych palców do obsługi maszyn. Uważa, że film i te, które nastąpiły, odgrywają pozytywną rolę w edukowaniu ludzi o tym, co się stało — nawet jeśli niektóre są fikcyjne.

„Zaangażowali serce, nawet jeśli nie są prawdziwe, ale muszą być wierni prawdzie.,”
po dziesięcioleciach opowiadania jej historii na całym świecie, Lavi mówi, że przemówienie do Organizacji Narodów Zjednoczonych dało jej poczucie zamknięcia.

od lat nosi w sobie winę za przetrwanie tam, gdzie zginęło tak wielu. Ale tym przemówieniem, powiedziała, osiągnęła coś, co usprawiedliwia jej życie.
„Czułem się winny. Zacząłem rozmawiać z Bogiem: Dlaczego mnie zbawił? Wyobrażałem sobie moich żydowskich braci, ja i oni razem, idziemy, a potem Bóg wyciąga mnie. Teraz, gdy wysłali mnie do ONZ., przemawiać przed światem, to tak, jakbym zrobiła coś, by zadowolić Boga po mojej śmierci.”

---