Whoopi Goldberg (Polski)

1980sEdit

Goldberg szkolił się pod okiem nauczycielki aktorstwa Uty Hagen w HB Studio w Nowym Jorku. Po raz pierwszy pojawiła się na ekranie w filmie Citizen: I”m Not Losing My Mind, I”m Giving It Away (1982), awangardowym filmie z San Francisco Williama Farleya. W 1983 roku Goldberg stworzyła Spook Show, jednoosobowy serial złożony z różnych monologów postaci. Reżyser Mike Nichols zobaczył występ Goldberga i „odkrył” ją., W jednym z wywiadów Nichols przypomniał, że „rozpłakał się” i że on i Goldberg „wpadli w swoje ramiona”, kiedy obaj spotkali się za kulisami. Goldberg uważał Nicholsa za swojego mentora. Nichols pomógł jej przenieść spektakl na Broadway, gdzie został ponownie nazwany Whoopi Goldberg i trwał od 24 października 1984 do 10 marca 1985; sztuka została nagrana podczas tego biegu i wyemitowana przez HBO jako Whoopi Goldberg: Direct from Broadway w 1985.,

występ Goldberga na Broadwayu przykuł uwagę reżysera Stevena Spielberga, który obsadził ją w głównej roli Kolor purpury, na podstawie powieści Alice Walker. „Color Purple” został wydany pod koniec 1985 roku i był krytycznym i komercyjnym sukcesem. Krytyk filmowy Roger Ebert opisał występ Goldberga jako „jeden z najbardziej niesamowitych debiutów w historii kina”. Film był nominowany do 11 Nagród Akademii Filmowej, w tym do nominacji dla Goldberga jako Najlepsza aktorka.

w latach 1985-1988 Goldberg była najbardziej ruchliwą gwiazdą kobiecą, kręcąc siedem filmów., Goldberg zagrał w Debiutie reżyserskim Penny Marshall „Jumpin” Jacka Flasha (1986) i rozpoczął związek z Davidem Claessenem, reżyserem zdjęć na planie; para wzięła ślub w tym samym roku. Film okazał się skromnym sukcesem, a w ciągu następnych dwóch lat powstały trzy dodatkowe filmy: Włamywacz (1987), Fatal Beauty (1987) i telefon (1988). Choć nie były one tak udane, jak jej wcześniejsze filmy, Goldberg wciąż zdobywała nagrody od NAACP Image Awards., Goldberg i Claessen rozwiedli się po słabym występie w kasie telefonicznej, w której Goldberg miał wystąpić. Bezskutecznie próbowała pozwać producentów filmu. „Serce Clary” (1988) wypadło słabo w kasie, choć jej własny występ spotkał się z uznaniem krytyków. W latach 80. była gospodarzem wielu specjalnych programów HBO Comic Relief z innymi komikami Robinem Williamsem i Billy ' m Crystalem.,

1990sEdit

w styczniu 1990 roku Goldberg zagrał z Jeanem Stapletonem w komedii sytuacyjnej Bagdad Cafe. Serial był emitowany przez dwa sezony na kanale CBS. Jednocześnie Goldberg zagrała w filmie „Long Walk Home”, przedstawiając kobietę w Ruchu Praw Obywatelskich., Była pierwszą czarnoskórą kobietą, która zdobyła Oscara dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej od prawie 50 lat i drugą czarnoskórą kobietą, która zdobyła Oscara za aktorstwo (pierwszą była Hattie McDaniel za Przeminęło z wiatrem w 1940). Jej postać Oda Mae Brown znalazła się na liście 100 najlepszych postaci filmowych.

Goldberg zagrała w filmie Soapdish (1991) i miała powtarzającą się rolę w Star Trek: Następne pokolenie jako Guinan, którą powtórzyła w dwóch filmach Star Trek., W 1991 roku wystąpiła w teledysku do piosenki „Wilbury Twist”. 29 maja 1992 roku został wydany Sister Act. Film zarobił ponad 200 milionów dolarów, a Goldberg został nominowany do Nagrody Złotego Globu. Później zagrała w Sarafinie!. W tym samym roku Goldberg gościł 34th Annual Grammy Awards, otrzymując pochwałę od Sun-Sentinel”s Deborah Wilker za ożywienie tego, co wcześniej było” nudne i czerstwe ” ceremonie., W następnym roku była gospodarzem nocnego talk show zatytułowanego The Whoopi Goldberg Show i zagrała w dwóch filmach: Made in America i Sister Act 2: Back in the Habit. Za rolę w filmie siostra Akt 2: powrót do nałogu (Sister Act 2: Back in the Habit, 1993), Goldberg otrzymała wynagrodzenie w wysokości od 7 do 12 milionów dolarów. W latach 1994-1995 Goldberg wystąpił w filmach Corrina, Corrina, Król Lew (głos), Theodore Rex, the Little Rascals, The Pagemaster (głos), Boys on the Side oraz Moonlight i Valentino. Goldberg wystąpił gościnnie w Muppets Tonight w 1996 roku.,

w 1994 roku została pierwszą Afroamerykanką, która była gospodarzem ceremonii wręczenia Oscarów podczas 66. Była gospodarzem ceremonii jeszcze trzykrotnie–odpowiednio w 1996, 1999 i 2002 roku. Była uważana za jedną z najlepszych gospodarzy ceremonii.

Goldberg zagrał w czterech filmach w 1996 roku: Bogus (z Gérardem Depardieu i Haley Joel Osment), Eddie, the Associate (z Dianne Wiest) i Ghosts of Mississippi (z Alecem Baldwinem i Jamesem Woodsem)., Podczas kręcenia filmu Eddie, Goldberg zaczął spotykać się z Frankiem Langellą, co trwało do początku 2000 roku. W październiku 1997, Goldberg i ghostwriter Daniel Paisner cowrote Book, zbiór zawierający spostrzeżenia i opinie.

również w 1996 roku Goldberg zastąpił Nathana Lane ' a w roli Pseudolusa w broadwayowskiej Komedii Muzycznej Stephena Sondheima a Funny Thing Happened on the Way to the Forum. Greg Evans z Variety uznał jej ” na wskroś nowoczesny styl „za” zaproszenie do nowej publiczności, która mogłaby uznać ten musical z 1962 roku za datowany na starożytny Rzym.,”The Washington Post” uznał Goldberg „pip i pro”, pisząc, że ” ostatecznie steruje show poza jego szorstkimi punktami.”

w latach 1998-2001 Goldberg odgrywała role drugoplanowe w „How Stella Got Her Groove Back” z Angelą Bassett, „Girl, Interrupted” z Winoną Ryder i Angeliną Jolie, „Kingdom Come” i „Rat Race” z gwiazdorską obsadą. Zagrała m.in. w filmach Kopciuszek, Rycerz w Camelocie i nazywaj mnie Mikołajem. W 1998 roku zyskała nową publiczność, gdy stała się „Center Square” na Hollywood Squares, prowadzonym przez Toma Bergerona., Była także producentem wykonawczym, za co została nominowana do czterech nagród Emmy. Odeszła z serialu w 2002 roku, a „Center Square” było wypełnione gwiazdami przez ostatnie dwa sezony na antenie bez Goldberga. AC Nielsen EDI sklasyfikował ją jako aktorkę występującą w najbardziej kinowych filmach lat 90. z 29 filmami, które zarobiły 1,3 miliarda dolarów w USA i Kanadzie.

2000sEdit

---