Wielka Wojna: Amerykanie okupują Nadrenię
sto lat temu, w lutym 1919 roku, 4., Rozkaz Dywizji Piechoty brzmiał: „jesteśmy tu, aby pomóc w budowaniu nowego rządu; musimy karmić tych, których pokonaliśmy — z taktem i cierpliwością-i doceniać ich dumę.”
„Jako okupanci, to było” spotkać Niemców.”
17, 1918 AEF wysłał 240,000 ludzi do przodu z okopów na Froncie Zachodnim. Doughboys wyruszyli, aby stać się okupantami, a nie zdobywcami Nadrenii.,
prezydent Woodrow Wilson zgodził się z życzeniem aliantów o wspólnej okupacji lewego brzegu Renu.
na obszarze wielkości Maryland i Delaware, Rhenish liczył 7 milionów, czyli 11 procent całkowitej populacji Niemiec. Doughboys i rezydenci musieli się wzajemnie przekonywać.,
rozpoczęła się „okupacja” Renu. Kapelan Francis Duffy zauważył, że” Fighting 69th ' s „pierwsze spotkanie było z” przyjazną starszą parą, która zaoferowała sznapsa.”Był to paradygmat dobrych stosunków amerykańsko-niemieckich przez cztery lata.
miejscowi rolnicy swobodnie dawali wskazówki, małe dziewczynki rzucały kwiaty na ścieżkę do ciasta, a wieśniacy chętnie zaopatrywali ich w ciepłą, zimową wodę.,
oczarowani proponowanym przez Wilsona „pokojem między równymi”, zawartym w jego zaproponowanych czternastu punktach, i obawą przed rozprzestrzenianiem się rosyjskiego bolszewizmu na zachód, złagodzeni Niemcy postrzegali Amerykanów jako „najmniej brutalnych ze swoich wrogów.”
być może największym wrogiem w Nadrenii-Palatynacie był tylko wyimaginowany. Propagowane jako „czarny horror”, mówiono, że francusko-afrykańskie senegalskie wojska okupacyjne (około 40 000) popełniły okrucieństwa na lokalnych obywatelach., (Śledztwo wykazało, że jest to sfabrykowanie przez zmowę separatystycznego prawnika z Renu, Hansa Adama Dortena i francuskiego Ultra-nacjonalistycznego Gen. Charlesa mangina.)
Francja, Wielka Brytania i Belgia, dostarczając łącznie 510 000 butów na lądzie na lewym brzegu Renu, zapewniły im bezpieczeństwo, jeśli nie przetrwanie. Naczelny dowódca aliantów, Marszałek Ferdinand Foch, stwierdził: „okupacja jest dźwignią, za pomocą której możemy nazwać melodię.”(Tak rygorystyczne były ogólne zasady okupacyjne Focha, mówiono, że jedynym sposobem, aby je ” naruszyć, było pozostanie w łóżku i głośno chrapanie.,”)
Francja zajęła Palatynat, Wielka Brytania, obszar Kolonii, Belgia, obszar Krefeld, A Stany Zjednoczone, obszar Koblencji. Jeśli Niemcy odmówiły podpisania traktatu wersalskiego lub nie wywiązały się z reparacji wojennych, były potencjalnymi przyczółkami do rozpoczęcia inwazji i okupacji wszystkich Niemiec.
Kiedy Georges Clemenceau, francuski premier, został zapytany, dlaczego traktowanie pokonanej Rzeszy było tak surowe, odpowiedział również: „Chwała—jesteśmy szaleni z tego powodu.”Była to rekompensata za wojnę 1870 roku. Clemenceau,” Tygrys Francji”, pragnął zarówno zemsty, jak i permanentnego zdziesiątkowania zdziesiątkowanych powojennych Niemiec.
, 218, który głosił, że armia amerykańska przybyła do Nadrenii nie jako despoilers lub ciemiężcy, ale jako narzędzia silnego, wolnego rządu, którego cele są korzystne.”Obecność stanów ZJEDNOCZONYCH w Nadrenii miała bowiem” bujny wpływ na morale ” w latach 1918-1923.
tymczasem na konferencji pokojowej w Paryżu Wilson „wpadł w szał”, kiedy zasugerowano, że alianci nadal utrzymują zachodni brzeg Renu przez 30 lat, aż w tym czasie Niemcy w pełni spłaciły ich długi wojenne za oficjalną „winę” za rozpoczęcie Wielkiej Wojny w sierpniu. 1,1914., Miał to być ” Pokój kartagiński.”
14 kwietnia 1919 roku, po tzw.” uczcie miłosnej ” Clemenceau i głównego powiernika Wilsona. Płk. Edwarda M. House ' a, powstało wyważone porozumienie. Zamiast tego miała nastąpić 15-letnia Okupacja aliantów. (Po odrzuceniu wcześniejszego żądania marionetkowego niepodległego państwa Reńskiego-Francja z Wielką Brytanią wycofała się w 1930 roku.)
siedzibą AEF była Twierdza Ehrenbreitstein („szeroki kamień honoru”), zbudowana 1000 r.n. e., wznosząca się wysoko, na wschodnim brzegu Renu, naprzeciwko Koblencji.,
z obawy przed antagonizmem mieszkańców nie poleciało gwiazdami i paskami. W styczniu 1919 roku wizytujący asystent sekretarza marynarki Franklin Roosevelt zaprotestował przeciwko Pershingowi. W związku z tym, stara chwała została przelana nad głową i nikt nie był antagonizowany. (2 lipca 1919 roku zmniejszone AEF stały się AFG lub ” American Forces in Germany.”)
co nie oznacza, że nie było żadnych skarg cywilnych w związku z interakcją amerykańskiego personelu okupacyjnego z rdzennymi mieszkańcami., Potrzeby mieszkaniowe doughboya, nietrzeźwość doughboya, stronnicze decyzje amerykańskiego (także alianckiego) sądu wojskowego w sprawach cywilnych, „wykupienie sklepów” przez doughboya i postrzegane „dominujące” maniery oficerów armii USA i (zamorskich żon), były pretensjami.
Marcepan i koniak były popularnymi zakupami, zwłaszcza tych ostatnich. Jak bowiem w Nadrenii panowały ich radości, jak w Nadrenii panowała Prohibicja, tak i w Stanach.,
(powiedział Der Tag, tylko „porzucone narzeczone i fryzjerzy” będą „opłakiwać” wyjście doughboy.)
trzy jadłodajnie AFG nakarmiły dziennie 400 dzieci. Ponadto Hoover i Quaker food service żywili 2400 dzieci w Koblencji i 7600 w całym obszarze. Miejscowe dzieci i ich matki poczuły „błaganie i wdzięczność” wobec Amerykanów.,
(ignorując Wilsona, Hoovera i House ' A, Royal Navy utrzymała swoją wojenną blokadę głodową do czasu podpisania przez Niemcy Traktatu Wersalskiego 28 czerwca 1919 roku.)
W sierpniu. 25 stycznia 1919 roku AFG było około 8000 — do stycznia 1923 roku, ale 1200. Stany Zjednoczone, Strefa okupacyjna skurczyła się do ” miejsca.”Przybyły wojska francuskie.
„umyślne zaniedbanie” Niemiec za nie nadążanie za powojennymi dostawami węgla do Francji wywołało francuską okupację wojskową. 11.11.1923 130 zabitych cywilów, aż do odejścia armii francuskiej. 25, 1925.
On Jan. 24 lipca 1923 roku flaga USA została opuszczona nad twierdzą Ehrenbreitstein. Doughboys pomaszerowali do stacji Koblenz. Twarz każdego z nich była czule rozpoznawalna dla lokalnej społeczności., Pomimo „braku braterstwa”, wielu z nich poślubiło Renish frauleins. 2010-03-16 19: 59: 00
w ciągu ponad czterech lat doughboys wyrosli na Renu-landerach z po prostu „dużych dzieci”, w dojrzałych, lekkich okupantów i dobrodusznych dawców. W każde Boże Narodzenie darowizny AFG w postaci żywności i ubrań cieszyły miejscową ludność.
Ambasador Niemiec Otto Wiedfeldt już w październiku 23, 1922, że ” obecność wojsk amerykańskich jest największą pomocą w utrzymaniu rozsądnej postawy na Renie.”
, Ambasador Henry Fletcher do nowego izolacjonistycznego prezydenta Warrena Hardinga: „nasz kontyngent na Renie to „Morena” w dobie europejskich pomyłek.”
kiedy ostatnia” Armia Renu ” wkroczyła do Savannah w Georgii, gubernator zwrócił się do nich, mówiąc, że jest zadowolony „Ameryka wreszcie wyszła z Europy.”Izolacjonizm panował w Stanach.
Uwaga redaktora: został on zmieniony w celu poprawienia tytułu.