Wyspa Tinian
Wyspa Tinian była punktem startowym ataków bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki w Japonii. Jedna z trzech wysp na Marianach Północnych, Tinian ma niecałe czterdzieści mil kwadratowych i znajduje się około 1500 mil na południe od Tokio. Lot z Tinian do Tokio trwał średnio 12 godzin. Ta bliskość Japonii jest jednym z powodów, dla których Tinian służył jako siedziba 509th Composite Group.
Tinian, łatwy w zaopatrzeniu drogą morską i idealny do przeprowadzania ataków lotniczych na Japonię, był pożądany przez USA., wojskowych ze względu na jego kluczowe znaczenie strategiczne. Wojsko amerykańskie określało Tinian kryptonimem ” Destination.”
„Destination”
zdobycie Tinian zostało poprzedzone inwazją na Saipan, również część Marianów, 15 czerwca 1944 roku. Zaciekłe walki ponad 25 000 żołnierzy japońskich i masowe samobójstwa cywilów na Saipanie pozostawiły generałom amerykańskim pełne zrozumienia, że Japonia nie upadnie łatwo. Inwazja na Tinian, która rozpoczęła się 24 lipca i zakończyła 1 sierpnia, była równie trudna – ponad 300 Amerykanów i 6000 Japończyków straciło życie.,
bataliony budowlane Marynarki znane jako SeaBees rozpoczęły burzenie zaledwie kilka dni po zabezpieczeniu Wyspy. W ciągu dwóch miesięcy ukończono sześć pasów startowych, a Tinian wkrótce stał się największą bazą lotniczą na świecie. North Field składał się z czterech lotnisk i obsługiwał 269 B-29.
Phillip Morrison, który udał się do Tinian, aby pomóc zebrać grubasa, mówił elokwentnie o transformacji Tinian, stwierdzając:
„Tinian to cud., Tutaj, 6000 mil od San Francisco, siły zbrojne Stanów Zjednoczonych zbudowały największe lotnisko na świecie. Wielki grzbiet Koralowy był na wpół wyrównany, aby wypełnić szorstką równinę i zbudować sześć pasów startowych, każdy doskonały 10-pasowy autostrady, każdy prawie dwa mile długości. Obok tych pasów startowych stały w długich rzędach wielkie srebrzyste samoloty. Nie byli przez tuzin, ale przez sto. Z powietrza ta Wyspa, mniejsza od Manhattanu, wyglądała jak gigantyczny lotniskowiec, z pokładem załadowanym bombowcem…,”
~From: Richard Rhodes, The Making of the Atomic Bombs (New York: Simon and Schuster, 1986), 681.
inne projekty budowlane obejmowały: koszary, budynek administracyjny, magazyny ropy naftowej, składy broni, klimatyzowany budynek zespołu saperów i doły do załadunku bomb.
Znaczenie operacyjne Tinian
SeaBees zbudowali również Doki, aby pomieścić USS Indianapolis, który parował do Tinian, aby dostarczyć komponenty bomby atomowej dla”Little Boy”, bomby, która spadła na Hiroszimę., Po zakończeniu tej misji popłynął na Filipiny. Krótko po północy 30 lipca 1945 roku został storpedowany przez japoński okręt podwodny i szybko zatonął. Prawie 800 z 1200 członków załogi straciło życie, wielu rzekomo na rzecz rekinów.
Tinian służył jako wysunięta baza operacyjna, z której bombowce latały do Japonii. 21 Bomber Command (XXI BC) rozpoczęło bezlitosne ataki na Filipiny, Okinawę i kontynentalną Japonię. Ziemia dosłownie zatrzęsła się, gdy samoloty startowały co minutę każdego dnia. XXI BC pierwszy składał się z 58 skrzydła bombowego., 58. skrzydło bombowe operowało tylko z baz w Indiach i Chinach, w ramach ” operacji Matterhorn.”Po zdobyciu Marianów Utworzono 21 Bomber Command.
ponieważ podróż w obie strony do Japonii była bliska 3000 mil, wszystkie bombowce, które wystartowały z wyspy, musiały być przeładowane paliwem. To wymaganie sprawiło, że starty były powszechne – problem, którego planiści bomby atomowej nie przewidzieli., Podczas gdy Little Boy, zwykła bomba uranowa typu” gun-type”, nie eksplodowałaby, gdyby Enola Gay się rozbił, Fat Man, bardziej skomplikowana bomba plutonowa, która musiała być w pełni uzbrojona przed startem, mogła. W liście do J. Roberta Oppenheimera 9 lipca 1945 roku naukowiec z Kolumbii, dr Norman Ramsey zasugerował wprowadzenie modyfikacji do B-29.
Tinian and the Manhattan Project
ze względu na bliskość Japonii i infrastrukturę, Tinian został wybrany jako baza operacyjna dla ataku atomowego na Japonię w lutym 1945 roku., 3 kwietnia rozpoczęły się przygotowania do montażu bomb atomowych i przygotowania 509. Przed wysłaniem do Tinian, 509th ćwiczył dokładne zrzucanie bomb w Wendover w stanie Utah.
Wszystkie grupy bombowców na Tinian brały udział w niszczycielskich nalotach bombowych na Tokio. 509th Composite Group wykonała 51 misji bojowych nad Japonią, zrzucając wysoko wybuchowe „dyniowe bomby” nad wieloma celami. Były one wypełnione 6300 funtów materiału wybuchowego składu B., Termin „bomba dyniowa” odnosi się zarówno do atrapy betonowych bomb używanych w Wendover, jak i wypełnionych materiałami wybuchowymi zrzuconych nad Japonią na te cele. Atrapy „bomb dyniowych” były używane przez 393 Dywizjon. Kiedy grupa przybyła do Tinian, bomby te nie były używane jako atrapy bomb, ale były używane jako siły niszczące na rzeczywistych celach.
misje bombowe były wykorzystywane do celów testowych i szkoleniowych, mających przygotować grupy do przyszłych misji atomowych. Bomby te były podobne pod względem wielkości, wagi i charakterystyki opadania do bomby atomowej „Fat Man”., Celem tych misji było przeprowadzenie ich tak, jakby były to uderzenia nuklearne z odpowiednimi manewrami unikowymi po zwolnieniu broni. Krótko mówiąc, chociaż bomby dyniowe miały być używane do ćwiczeń, nadal były używane do celowania w cele w całej Japonii.
J. Robert Oppenheimer uważał, że do pokonania Japonii potrzeba pięćdziesięciu bomb atomowych. Wielu naukowców i wojskowych uważało je za nic więcej niż broń konwencjonalną na dużą skalę., Każda bomba atomowa mogła osiągnąć to, co zajęło tydzień z konwencjonalnym bombardowaniem, a ponieważ efekty promieniowania były nadal stosunkowo nieznane, wydawało się, że nie ma powodu, aby wstrzymywać ich użycie. Członkowie 509. zostali poinformowani, że ich pobyt na Tinian będzie długi.
5 sierpnia 1945 roku B-29 został manewrowany nad wyrzutnią bombową, a następnie kołowany do pasa startowego Able na North Field. 6 sierpnia o godzinie 2:45 wystartował B-29 pilotowany przez podpułkownika Paula Tibbetsa z 509. grupy kompozytorskiej, który nazwał samolot imieniem swojej matki, Enoli Gay., 6 sierpnia o godzinie 8:15 czasu Hiroszimy, Bomba „Little Boy” została zrzucona na Hiroszimę. Minutę później bomba eksplodowała. Trzy dni później, 9 sierpnia, z Tinian wystartowały samoloty B-29 Bockscar i wsparcia. Bomba atomowa „Fat Man” eksplodowała nad miastem Nagasaki o godzinie 11:02 czasu Nagasaki. Aby uzyskać więcej informacji na temat bombardowań atomowych i japońskich ofiar, zobacz bombardowania Hiroszimy i Nagasaki – 1945.
USA nadal bombardowały Japonię konwencjonalnymi bombami., 14 sierpnia setki B-29 Z Guamu, Saipanu i Tinian zbombardowały kilka japońskich miast, w tym Koromo i Nagoję. W misji wzięło udział siedem B-29 z załogami 509.
Cesarz Japonii Hirohito ogłosił kapitulację kraju 15 sierpnia 1945 roku w swojej słynnej audycji Jewel Voice.