zaburzenia przywiązania do dziecka
nie ma leków na CAD; jest on traktowany w sposób praktyczny, poprzez zmianę sytuacji. Czasami terapia mówiąca (psychologiczna) jest stosowana w trudnych zachowaniach, które rozwijają się u dzieci z zaburzeniami przywiązania. Strategie, które mogą być stosowane, w zależności od wieku i sytuacji dziecka, obejmują:
- znalezienie dziecku miejsca stałego, stałego i opiekuńczego.
- programy szkoleniowe dla rodziców lub opiekunów.,
- inne programy szkoleniowe lub wsparcie dla rodziców lub opiekunów (w tym wrażliwość i terapia behawioralna).
- terapia Rozmówna rodzic-dziecko (psychoterapia).
- terapia zabawowa w grupach.
- szkolenie i wsparcie opiekunów zastępczych, opiekunów i rodziców adopcyjnych.
- terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Jest to rodzaj terapii mówionej, która może być stosowana, aby dać młodym ludziom, którzy byli maltretowani, pomoc w radzeniu sobie z problemami, które mieli.,
Jeśli masz obawy dotyczące dziecka, które może mieć zaburzenia przywiązania lub dziecko, które nie jest pod właściwą opieką, zadzwoń do opieki społecznej. W Wielkiej Brytanii można również zadzwonić na infolinię National Society for the Prevention of Cruelty to Children (NSPCC) Child Protection infolinia (bezpłatny numer 0808 800 5000).
jak można zapobiegać zaburzeniom przywiązania dziecka?
zaburzeniom przywiązania można całkowicie zapobiec. Jeśli dzieci mają dostęp do stabilnej, kochającej opieki, nie będą rozwijać zaburzeń przywiązania., Ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia, opieki społecznej i edukacji byli świadomi ryzyka zaburzeń przywiązania i ich objawów. Dzieci objęte opieką powinny mieć długoterminowe stabilne staże, a nie szereg różnych opiekunów. Jeśli to możliwe, powinni być z rodziną. Opiekunowie zastępczy, opiekunowie i rodzice adopcyjni powinni mieć specjalne szkolenie i wsparcie, aby pomóc w zapobieganiu zaburzeniom przywiązania i radzić sobie z sytuacją, jeśli już do niej doszło.