Znaczenie potęgi morskiej
Wyznaje swoje granice. Recenzując naszą książkę Red Star over the Pacific: China 's Rise and the Challenge to us Maritime Strategy w najnowszym wydaniu Naval War College Review, Friedman przyznaje, że podczas gdy” czytamy literaturę chińską „– podstawowy materiał źródłowy, na którym opieraliśmy książkę – on ” nie.”Widać. Uważa jedno z naszych głównych ustaleń, że Chiny budują oceaniczną marynarkę wojenną, ” tak oczywiste ,że nie warto się spierać.,”I podkreśla, że” konieczne jest czytanie innych języków…takich jak sprzęt morski i taktyka marynarki wojennej”, aby uzyskać wgląd w skład Marynarki Wojennej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej (Pla Navy) i strategię rządzącą operacjami chińskiej marynarki wojennej.
no tak. To więcej niż kłótnia o paskudną recenzję książki.Rzeczywiście, w roku, w którym ukazała się „Red Star over the Pacific”, pochlebiały nam głównie przychylne recenzje, podczas prowadzenia obywatelskiego dyskursu z naszymi krytykami. Recenzja Friedmana należy do innej kategorii., Jego błędy są tak liczne i tak rażące, że domagają się odpowiedzi, aby nie nieświadomi czytelnicy nie myśleli, że je przyznajemy. Ale to, co naprawdę nas martwi, to to, że urzędnicy, którzy tworzą i realizują politykę, mogą słuchać rad Friedmana. Jeśli lekceważą to, co mówią chińscy strategowie, tworząc swoje osądy tylko na faktach i liczbach znalezionych w, powiedzmy, walczących statkach Jane, spojrzą z grubego oka na pojawienie się Chin jako wielkiego narodu morskiego.
krótkowzroczność rodzi błędną strategię. A czerwona gwiazda nad Pacyfikiem to książka o strategii., Zajmujemy się sprawami taktycznymi i technicznymi tylko w takim zakresie, w jakim je oświetlają. Nasza jest książką o „mocarstwie morskim” i „strategii morskiej”, pojęciach, które obejmują znacznie więcej niż uzbrojenie i taktykę, odpowiedni, ale ograniczony język. Podobnie jak wielu chińskich komentatorów, kierujemy się poglądami Alfreda Thayera Mahana, który zdefiniował potęgę morską jako produkt (1) Handlu Międzynarodowego, (2) baz zagranicznych oraz (3) żeglugi handlowej i morskiej. Zwróć uwagę: marynarka wojenna stanowi tylko połowę 1/3 triady sił morskich Mahana.,
Friedman w większości wyklucza czynnik ludzki ze spraw morskich, jeszcze bardziej zawężając swoją wizję. Parametry techniczne floty na papierze – tonaż, pojemność paliwa, zasięg pocisków itp. – niewiele mówią o tym, jak i jak dobrze marynarze i lotnicy poradzą sobie z tym w walce i innych przedsięwzięciach konkurencyjnych. Nasza książka koncentruje się na czynniku ludzkim, a w szczególności na tym, jak Chiny myślą o morzu. Dlatego w przeważającej mierze czerpiemy z chińskich źródeł.
jak zaznaczono na wstępie, Friedman przyznaje, że nie czyta literatury., Pozdrawiamy go za szczerość, ale to obciążające wyznanie dla każdego recenzenta-osoby wybranej ze względu na jego wiedzę merytoryczną-do złożenia. To, czego brakowało w literaturze i pustce, którą staramy się wypełnić, to tom, który stosuje teorię strategiczną-pisma wielkich myślicieli, takich jak Mao Zedong i Alfred Thayer Mahan – do chińskiego rozwoju morskiego, badając jednocześnie wzorce chińskiej myśli strategicznej o morzu. Jak, pytamy, Pekin zinterpretuje te pisma i wprowadzi je w życie-jeśli w ogóle? Friedman w dużej mierze milczy w tych sprawach, co jest sednem naszej analizy., Jego recenzja nie trafia w sedno. Nie mogąc dobrze skomentować, nit-picks, i to raczej niezdarnie.
podoba Ci się ten artykuł? Kliknij tutaj, aby subskrybować pełny dostęp. Tylko 5 dolarów miesięcznie.
weźmy jego komentarze po kolei. Po raz pierwszy twierdzi ,że „niedawne pojawienie się zmodernizowanego chińskiego lotniskowca znanego wcześniej jako Varyag jest oznaką „chińskich ambicji morskich”, które powinny być oczywiste dla wszystkich.”Czy reaktywacja starego lotniskowca naprawdę oznacza coming-out marynarki wojennej PLA jako wielkiej Marynarki Wojennej jest dyskusyjna., Ale biorąc pod uwagę Friedmana na jego warunkach, zwracamy uwagę, że rejs flattopa odbył się dziesięć miesięcy po pojawieniu się Czerwonej Gwiazdy nad Pacyfikiem, a Pekin oficjalnie ogłosił swój program Lotniskowy dopiero w przeddzień tego dziewiczego rejsu. To tyle, jeśli chodzi o bycie poza czasem.
zauważamy również, że budowanie marynarki Friedman uważa za tak oczywiste ze względu na remont Varyagu był w trakcie, zanim opublikował Seapower jako Strategy (2001), jego ostatni ważny Traktat o strategii morskiej. Pekin zakupił Varyag w 1998 roku, trzy lata wcześniej., Do tego czasu nabył także emerytowany Australijski lotniskowiec „Melbourne” i były radziecki hulk „Kijów”. (Później kupił także Mińsk.) Jednak Chiny są prawie niewidoczne w tej książce, która nie mówi prawie nic o przyszłych aspiracjach Chin na pełnym morzu. Dlaczego nie?
W ten sposób badania open-source stanowią „wierzchołek góry lodowej” informacji istotnych dla chińskiego rozwoju morskiego., Z tego wnioskuje, że powinniśmy byli ” wziąć pod uwagę znacznie pełniej chińską politykę wewnętrzną, a także istotne materiały pochodzące ze źródeł spoza Chin.”Widocznie pominął Rozdział 2, który spędzamy badając, co to znaczy powiedzieć, że Chiny są” Mahanian.”Zwolennicy chińskiej energii morskiej nie są monolitem. Niektórzy Mahańczycy błagają Pekin o narzucenie absolutnej władzy na morzach azjatyckich. Inne mają bardziej ograniczone cele. Jeszcze inni eksperci kwestionują w ogóle zapotrzebowanie Chin na energię morską., Zwolennicy władzy lądowej zachęcają przywódców komunistycznych Chin, aby ograniczyli swoją energię do Azji kontynentalnej, sprzeciwiając się konkurencji z dominującymi Stanami Zjednoczonymi. Krótko mówiąc, wiele szkół myśli żąda w Chinach uwagi politycznej – punkt, który nawet Przypadkowi czytelnicy powinni odciągnąć od wczesnych rozdziałów Red Star.
warto zaznaczyć, że Chińska Republika Ludowa nie jest Związkiem Radzieckim, chorobliwie obsesyjnym na punkcie tajemnicy. Jest otwarta i przejrzysta dla społeczeństwa zamkniętego. W rzeczy samej ocenilibyśmy Chiny ponad demokratycznymi Indiami i Japonią na tej osi., Chińskie debaty są o wiele bogatsze, niż spotykamy podczas studiowania indyjskiej lub japońskiej strategii morskiej. Niedawno mieliśmy chińską książkę na temat taktyki floty – odpowiednik słynnej pracy kapitana marynarki wojennej USA Wayne ' a Hughesa na temat taktyki floty i walki na wybrzeżu-dostarczoną do naszych drzwi w Rhode Island, dzięki uprzejmości Amazon.cn.
bardziej do rzeczy, Friedman jest po prostu w błędzie, że Chińczycy trzymali mamę o rzekomo tajnych technologiach potrzebnych do prowadzenia nowoczesnej walki na morzu., Na przykład podaje w wątpliwość, czy Otwarta Literatura chińska bada środki nadzoru mające na celu identyfikację i śledzenie statków morskich. Robi – tak jak od lat. Mark Stokes, dyrektor wykonawczy Instytutu projektu 2049, jednoznacznie wykazał (w rozdziale 5 badania opublikowanego w 2002 roku), że Chińczycy zaczęli otwarcie rozważać Nadzór oceaniczny pod koniec lat 90., Inny losowy punkt danych: artykuł o tym, jak” antybalistyczny pocisk balistyczny ” (ang. anti-ship ballistic missile), czyli ASBM, może obezwładnić obronę niszczyciela Aegis typu Arleigh Burke, pojawił się w czasopiśmie technicznym w 2002 roku, prawie dekadę przed amerykańskim dowództwem admirała Roberta Willarda, który poinformował dziennikarzy, że ten Być może rewolucyjny system osiągnął „początkową zdolność operacyjną” z chińskim drugim korpusem artylerii, czyli siłami rakietowymi.
dane o ostatnich wydarzeniach są więc o wiele bardziej obfite niż przypuszcza Friedman., Następnie zarzuca, że mamy niewielki wpływ Sowiecki i Rosyjski na chińską strategię morską, uznając to za „zaskakujące” niedopatrzenie. Rzeczywiście, wydaje się on uważać Marynarkę Wojenną PLA za bezpośredniego potomka radzieckiej marynarki wojennej i założyć, że możemy przenieść doświadczenia zimnej wojny na maritime Asia dzisiaj. Uważny czytelnik naszej książki zrozumiałby, że Chińczycy, podobnie jak inne społeczności obronne przed nimi, selektywnie pożyczają obce pomysły, aby zsyntetyzować z własnymi strategicznymi tradycjami i preferencjami., Może być prawdą, że rosyjskie tradycje kształtują Chińskie założenia, ale jeśli tak, chińscy komentatorzy nie wykazują na to najmniejszego śladu. Marynarka Wojenna PLA, podobnie jak Marynarka Wojenna ZSRR, zajmowała się operacyjnymi siłami powierzchniowymi w zasięgu wsparcia ogniowego na lądzie. Ale to nic nie dowodzi o powodach preferencji chińskich dowódców. Także Japonia cesarska wykorzystała lądowe siły powietrzne do wspierania operacji morskich na całym Oceanie Spokojnym. Ekstrapolacja z Japonii do Chin-interpretacja chińskiej sztuki operacyjnej jako bezpośredniego potomka myśli Japońskiej Marynarki Wojennej-nie zdałaby testu chichotu., Korelacja nie jest przyczynowością.
w dzisiejszych czasach chińscy badacze są o wiele bardziej skłonni do cytowania dawnych myślicieli, takich jak Mahan, Julian S. Corbett i K. M. Panikkar, współczesnych zachodnich uczonych, takich jak Geoffrey Till, lub teoretyków kontynentalnych, takich jak Ni Lexiong i Zhang Wenmu, niż Siergieja Gorszkowa lub Stepana Makarowa, dwóch gigantów Rosyjskiej potęgi morskiej. ADM. Gorszkow, ojciec radzieckiej marynarki wojennej, rzadko pojawia się w chińskich dyskursach. Kiedy zacznie, na pewno włączymy to do naszej pracy., Oznaczałoby to godne uwagi zerwanie z poprzednim komentarzem, godnym uwagi zachodnich obserwatorów. Błędem naukowym byłoby jednak założenie, że chińsko-Radziecka przeszłość kieruje podejściem Chin do gospodarki morskiej tu i teraz. Jeśli Friedman chce dokonać takiego przypadku w przyszłej książce, czekamy na jej recenzję!
największym grzechem Friedmana jest jednak uleganie (jeśli nie rozkoszowanie się) temu, co śp. Michael Handel nazwał „taktyką strategii”.”Dowódcy pola bitwy i wielu cywilów są podatni na oczarowanie technologicznym i taktycznym czarodziejstwem., W ten sposób tracą z oczu wyższy – i ostatecznie decydujący – poziom rywalizacji i walki. Po II wojnie światowej, jak zauważa Handel, ” środki technologiczne zaczęły się wabić strategicznym psem.”Andrew Krepinevich uderza podobną notę w armii i Wietnamie, zarzucając armii USA za ściganie” strategii taktyki.”Siły amerykańskie rzadko traciły taktyczne zaangażowanie z wietnamskimi regularnymi lub nieregularnymi siłami, ale nie były w stanie czerpać korzyści strategicznych lub politycznych z tych działań., Połączenie wyposażenia i taktyki ze strategią sprawiło, że nieprzerwany ciąg triumfów na polu bitwy był w dużej mierze dyskusyjny.
podoba Ci się ten artykuł? Kliknij tutaj, aby subskrybować pełny dostęp. Tylko 5 dolarów miesięcznie.
podobnie jak dowódcy armii w Wietnamie, Friedman ma obsesję na punkcie drobiazgów. Ale błądzi nawet tutaj. Nadzór oceaniczny – jedna z wielkich niewiadomych co do skuteczności ASBMs-jest podobno nieobecna w naszej analizie. Wyznaje szok. Może pocieszyć się konsultacją na stronie 106 Red Star over the Pacific, gdzie dokładnie przeglądamy ten aspekt problemu ASBM., Chińskie oceny liczby samolotów taktycznych potrzebnych do pokonania okrętów wojennych wyposażonych w system walki Aegis-kombinację radaru fazowanego, komputera i zestawu kontroli ognia – ” nie odzwierciedlają żadnych szczegółowych tajnych prac, ale mają raczej zainspirować czytelnika.”No i? Na stronie 118 zaznaczamy, że chiński komentarz na temat tego, jak pokonać Aegis, najnowocześniejszy system obrony powietrznej US Navy, pozostaje w powijakach. Co więcej, warto zauważyć, że publikacje open-source popierają teraz zabijanie high-tech USA., Kombatantów, i że chińskie wojsko może to zrobić z uczciwymi perspektywami sukcesu. To rozpala wyobraźnię. Takie komentarze mają być prawdopodobnie inspiracją, obok ich głównego celu dostarczenia analizy technicznej i taktycznej. Nigdy nie pisaliśmy inaczej.
inne fragmenty w Red Star nad Pacyfikiem pozostawiają Friedmana „niewygodnym.”Obserwujemy, że lądowe samoloty bojowe i pociski rakietowe, w połączeniu z zasobami morskimi, takimi jak okręty podwodne z silnikiem diesla i szybkie jednostki patrolowe, mogą powstrzymać USA., Lotniskowce grupy uderzeniowe marynarki wojennej-umożliwiają flocie nawodnej marynarki wojennej PLA działanie pod osłoną ochronną. Interpretuje to jako nasze oświadczenie, że wsparcie ogniowe z brzegu czyni chińską flotę całkowicie niezniszczalną do ataku. Daleko mi do tego. Jeśli spełni swoje oczekiwania, ASBM może pochwalić się zdolnością do nakładania wysokich kosztów na amerykańskie siły ekspedycyjne, które zaryzykowałyby w zasięgu – tak jak gdyby dowódcy byli skłonni zapłacić tę cenę. Ten punkt znajduje się na stronie 97. Friedman sugeruje, że uważamy, że ASBM wyklucza również amerykańską flotę podwodną z zachodniego Pacyfiku., Nie robimy tak głupiego twierdzenia; ASBM nie ma możliwości przeciwko zanurzonym jednostkom. Co więcej, przedstawiliśmy ofensywną wojnę podwodną (tutaj i w nadchodzącym tomie Stanford University Press) jako najbardziej obiecujące narzędzie azjatyckiej potęgi w strategicznej konkurencji z Chinami. Nie przedstawiamy wojny podwodnej jako impotentnej wobec Chińskiej obrony.
ale ASBM – używany w porozumieniu z większą rodziną pocisków zbadanych w rozdziale 5 – może wyeliminować lub poważnie złagodzić zagrożenia powietrzne i powierzchniowe ze strony sił US Navy., ASBM nie jest tylko „zabójcą przewoźnika”, jak wyraźnie zaznaczamy na stronie 120. Science of Second Artillery Campaigns, autorytatywny przewodnik po chińskich operacjach rakietowych, przewiduje bombardowanie floty wroga za pomocą zapory Asbm uzbrojonych w konwencjonalne, antyradiacyjne i elektromagnetyczne głowice impulsowe do ” systemu dowodzenia i kontroli wroga.”(Impulsy elektromagnetyczne wypalają czułą elektronikę z pewnej odległości.) Wszystkie okręty nawodne, nie tylko lotniskowce, znajdą się na drugim celowniku artyleryjskim., Stanowi to olbrzymi wkład, niezależnie od tego, czy kwalifikuje się on do „zmiany gry” w Azji morskiej.
Friedman obawia się naszego twierdzenia, że jeśli rakietnicy drugiej artylerii mogą odeprzeć amerykańskie siły powierzchniowe, Marynarka Wojenna PLA nie będzie miała potrzeby konstruowania super-lotniskowców, aby konkurować z prawdopodobnymi przeciwnikami, a mianowicie mniejszymi azjatyckimi mocarstwami, które również znajdują się w cieniu Chińskiej broni. Wielkość nosiciela, radzi, jest „podyktowana „”jego potencjalną siłą uderzeniową”, a nie ” zdolnością do pokonania przeciwnika.”Dlaczego jest to pytanie albo/albo?, Jeśli marynarka wojenna ma do czynienia z marynarką wojenną, jej kierownictwo byłoby nierozsądne, ignorując zagrożenie ze strony wrogich flatopów, ich skrzydeł powietrznych i okrętów eskortowych. Marynarka, która nie dowodzi morzem, musi się martwić o walkę z opozycją – jak w przeciwnym razie dostanie się na pozycję, by przejąć władzę? – i to kształtuje konfigurację sił morskich.
z drugiej strony, jeśli marynarka wojenna mieszka w „permisywnym” otoczeniu, w którym konfrontuje się tylko z znacznie przewyższającymi ją wrogami, może skupić się wyłącznie na misjach uderzeniowych., Chociaż wydaje się, że nie zdaje sobie z tego sprawy, Friedman zgadza się z naszym stwierdzeniem, że marynarka wojenna PLA nie zmierzy się z poważnym regionalnym konkurentem, jeśli Armia Ludowo-Wyzwoleńcza będzie w stanie powstrzymać grupy Marynarki Wojennej USA i zagrozić flotom azjatyckim za pomocą „warstwowych” sił „anty-dostęp/odmowa obszaru”. Następnie Marynarka Wojenna PLA może skalibrować flotę lotniskowców do swoich potrzeb bez nadmiernego strachu przed ingerencją z zewnątrz. Tylko wtedy będzie miał Luksus zaprojektować flotę wyłącznie wokół tego, ile siły uderzeniowej przywództwo uzna za konieczne – pozwalając na projekcję mocy określić, jak duże, zdolne i drogie powinny być okręty Marynarki Wojennej PLA.,
i wreszcie Friedman mówi, że to” człowiek ze słomy ” myśleć, że chińskie ambicje morskie mogą skończyć się odzyskaniem Tajwanu. Tym samym ujawnia – po raz kolejny-jak mało śledzi dyskurs Zachodnich komentatorów. To, że Tajwan stanowi raison d ' être dla silnej chińskiej floty, od dawna było domyślnym założeniem wśród obserwatorów Chin. Dopiero teraz Zachodni analitycy zaczynają zmagać się z myślą, że może nadejść „dzień po Tajwanie”, kiedy Pekin zamieni swoje morskie energie w inne miejsce., Friedman powinien przynajmniej rozważyć perspektywę, że domyślne założenie jest prawidłowe – że Pekin może traktować wyspę jako” deser”, a nie „przystawkę”.”Kiedy Chiny spełnią swój cel, jakim jest odzyskanie ostatniej działki utraconego Terytorium chińskiego, mogą zwrócić się do wewnątrz i przyjąć bardziej łagodną postawę. Wątpimy, że to się wydarzy, ale zaprzeczanie, że jest to nawet możliwe, jest tępe. Pochyla renomowanych uczonych, z którymi się nie zgadzamy.
Norman Friedman recenzował jakąś książkę. Nie jesteśmy pewni, czy to było nasze.
James Holmes to były amerykański, Oficer inżynierii marynarki i uzbrojenia oraz profesor nadzwyczajny strategii w U. S. Naval War College. Toshi Yoshihara jest profesorem strategii i John A. van Beuren Katedra Studiów Azji i Pacyfiku w Naval War College. Ostatnio są współautorami Red Star over the Pacific, Atlantic MonthlyBest Book of 2010 oraz U. S. Naval Institute Notable Naval Book of 2010. Wyrażane tu poglądy są tylko ich.