Kraby Fiddler
kraby Fiddler są zwierzętami międzypływowymi, które żyją w lasach namorzynowych, potokach pływowych, piaszczystych, błotnych lub czasami kamienistych lub kamienistych plażach. Mogą występować w ogromnej liczbie, z tysiącami osobników żyjących na małych, przyległych terytoriach. Samce i samice żyją w mieszance, a każdy osobnik ma własną norę i niewielki obszar osadów powierzchniowych wokół niej. Nora jest niezwykle ważna., Jest schronieniem podczas przypływu, a podczas odpływu jest źródłem wody do utrzymywania mokrych skrzeli, jest ucieczką przed drapieżnikami, jest miejscem godów i inkubacji. Przestrzeń wokół nory jest wykorzystywana do karmienia i zalotów.
samce mają pojedynczy Rozszerzony pazur, natomiast samice dwa małe pazury żerujące. Fiddlers żywią się przez skrobanie osadu powierzchniowego w swoich małych pazurach, przenosząc go do jamy ustnej, gdzie złożone pyszczki przesiewają materię organiczną. Następnie wypluwają mały granulek oczyszczonego piasku., Te granulki uczucie pokrywają błoto do końca okresu odpływu. Ponieważ samce mają tylko jeden mały, żerujący pazur, odżywiają się o połowę szybciej niż samice. W związku z tym muszą spędzać około dwukrotnie więcej czasu na karmienie.
typowy system społeczny kraba skrzypka
samce machają powiększonym pazurem, aby przyciągnąć samice do krycia. Kiedy samica jest gotowa do kojarzenia (tzn. ma Dojrzałe jajniki), opuści własną norę i wędruje przez populację machających samców., Odwiedza kilka samców przed wyborem partnera (do 24). Wizyta polega na bezpośrednim podejściu do samca, następnie rzuca się do jego nory, samica podąża za nim, spędza kilka sekund pod ziemią, a następnie pojawia się ponownie, aby kontynuować wędrówkę. Kiedy samica przyjmuje samca jako partnera, nie pojawia się ponownie, ale raczej samiec wyłania się około 5 minut później i zbiera piasek, aby zatkać wejście do nory. Zatyka go od wewnątrz, zamykając siebie i kobietę pod ziemią. Krycie odbywa się w komorze końcowej nory, a następnego dnia samiec wyłania się., Odtwarza wejście do nory wraz z samicą pod ziemią. Samiec opuszcza teren i wędruje po okolicy, aby znaleźć pustą norę lub walczyć z innym samcem o jej norę. Samica pozostaje pod ziemią przez kolejne dwa tygodnie, podczas gdy inkubuje jaja. W tym czasie nie żeruje.
samice czas godowy tak, że uwalnianie jaj zbiega się z wiosennym przypływem. Jaja są uwalniane podczas nocnego przypływu wiosennego, dzięki czemu małe, pływające larwy są wypierane daleko do morza. Rozwijają się tam przez kilka tygodni, a następnie umywają się do brzegu., Osiadają na słupie wody, gdy wykrywają zapach dorosłych krabów własnego gatunku. Przechodzą Ostatnie linienie, aby stać się małymi małymi krabami, a następnie rozpocząć życie na błotniakach.
Fiddlers jako gatunek badany
Fiddlers są bardzo aktywne podczas dobowych niskich pływów. Są one stale zajęte macha, walki, krycia, karmienie lub Sprzątanie wokół swoich nor. Ponieważ występują one w tak dużej liczbie, zbieranie danych jest niezwykle proste. Są łatwe do oglądania, zarówno lornetką, jak i tylko okiem., Można je złapać i oznaczyć przy niewielkim wysiłku, a można je „uwięzić” na błotniku, otaczając je siatkowymi ścianami wepchniętymi do osadu. Są to idealne zwierzęta do manipulacyjnej pracy eksperymentalnej.
samice rozmnażają się co miesiąc (dwa tygodnie inkubacji, dwa tygodnie karmienia), a samce są gotowe do kojarzenia praktycznie każdego dnia, dzięki czemu można łatwo zbierać dane dotyczące krycia. Walki są również powszechne między mężczyznami i między kobietami. Samce bardzo rzadko walczą z samicami lub kradną nory samicom, chociaż nie mam pojęcia, dlaczego nie.,
najlepsze w pracy na skrzypcach jest to, że można spędzić sezon polowy w przyjemnym tropikalnym środowisku, siedząc na plaży i zbierając tyle danych, że czujesz się pozytywnie zadowolony. Ponadto, jesteś ograniczony przez pływy, więc możesz zbierać dane tylko przez maksymalnie sześć godzin dziennie. Pech!
mam tylko jedną wadę do nauki gry na skrzypcach. Nie można śledzić kolejnych pokoleń ani mierzyć sukcesu potomstwa., Są one wypłukiwane do morza i mogą pojawić się ponownie w dowolnym z otaczających muflonów w zależności od prądów (oznacza to, że populacje nie są izolowane genetycznie). Można łatwo złapać potomstwo, gdy są uwalniane, ale są one trudne do tyłu w laboratorium.
istnieje około 100 gatunków krabów skrzypowych na całym świecie. Wszystkie należą do rodzaju Uca, rodziny Ocypodidae, rzędu Decapoda. W Australii występuje około 20 gatunków, z czego 11 jest endemitami., Na obszarze Darwina występuje dziewięć gatunków:
UCA capricornis
UCA elegans
UCA flammula
UCA signata
UCA hirsutimanus
UCA seismella
UCA polita
UCA dampieri
UCA mjoebergi
pracowaliśmy głównie nad Uca mjoebergi, UCA capricornis i uca dampieri. Wszyscy jesteśmy ekologami behawioralnymi. Badamy krycie, walkę, sygnalizację i ekologię skrzypków w ich naturalnym środowisku. Dotyczy to zarówno prac obserwacyjnych, jak i eksperymentalnych., Cztery przykłady naszej pracy to:
proces wyboru partnera
szczególnie interesuje nas proces wyboru partnera. U wielu gatunków zwierząt wykazano, że samice mają silne, nieodłączne preferencje godowe. Można to wykazać, dając kobietom prosty wybór pomiędzy alternatywnymi sygnałami w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych. W warunkach naturalnych proces wyboru partnera jest jednak znacznie bardziej złożony. Istnieje wiele ograniczeń, które mogą zabronić kobietom wyrażania swoich preferencji., Mogą stawić czoła czasowym lub energetycznym ograniczeniom wolnego wyboru. Ryzyko drapieżnictwa lub zmienność jakości zasobów, które napotkają, mogą mieć wpływ na ich ostateczny wybór. Podobnie zmiany w środowisku społecznym, takie jak konkurencja męsko-męska, poziomy męskiej zmienności fenotypowej lub operacyjne proporcje płci mogą wpływać na ich wybór partnerów. Większość badań grupy krabów skupiła się na czynnikach biotycznych i abiotycznych, które określają poziom, na którym samice są w stanie wyrazić swoje podstawowe preferencje godowe.,
Ostatnio nawiązaliśmy współpracę ze Stephenem Simsem, który zbudował nam robotyczne kraby. Oznacza to, że możemy teraz przeprowadzać kontrolowane eksperymenty wyboru, w których oferujemy samicy wybór między dwoma robotycznymi krabami, które różnią się szybkością fali, rozmiarem pazurów, czasem fali, kolorem pazurów lub dowolnym innym czynnikiem, którym chcemy manipulować. To otworzyło całą gamę szczegółowych projektów manipulacyjnych, które patrzą dokładnie na to, co wybierają kobiety.,
nieuczciwa sygnalizacja
w komunikacji ze zwierzętami zasadniczo prawdą jest, że sygnały używane przez zwierzęta przekazują dokładne i uczciwe informacje. Osobniki niektórych gatunków wytwarzają jednak zwodnicze sygnały, które dostarczają niedokładnych informacji. To „oszustwo” może pozwolić sygnalizatorowi przyciągnąć kolegów lub odstraszyć konkurentów, gdy nie byłby w stanie tego zrobić, gdyby sygnał był uczciwy. Niektóre kraby skrzypcowe wydają się zwodniczo sygnalizować. Fiddlers mogą autotomizować swój duży pazur i, poprzez serię linień, regenerować nowy., U większości gatunków skrzypów zregenerowany pazur jest identyczny z oryginalnym. U niektórych gatunków odnóża są jednak wyraźnie odmienne. Brakuje mu zębów, ma mniejszą masę mięśniową i delikatniejsze palce. Samce najwyraźniej szybko regenerują pazury do tej samej długości całkowitej, co oryginał, ale produkują tańszą wersję. Jest mniej skuteczna jako broń, ale jest lżejsza i dlatego łatwiej macha. Zregenerowany pazur wydaje się działać jako skuteczny wizualny blef umiejętności walki i może być preferowany przez samice poszukujące partnera., Ja obecnie badam ów pozorny przypadek oszustwa.
walcząc z sąsiadami i nieznajomymi
mężczyźni skrzypkowie używają swoich powiększonych pazurów w walkach. Właściciele terytoriów walczą z nieznajomymi, którzy próbują ukraść ich terytoria. Walczą także z sąsiadami, aby negocjować i wyznaczać granice terytorium., Obcy stanowią większe zagrożenie niż sąsiedzi, ponieważ przegrana walka z nieznajomym oznacza utratę całego terytorium, podczas gdy przegrana walka z sąsiadem skutkuje zmniejszeniem rozmiaru terytorium. U innych zwierząt walki z obcymi i sąsiadami są uważane za próbę siły z silniejszym samcem, który najprawdopodobniej wygra. Co dziwne, w krabach skrzypcowych nie wydaje się, aby tak było. Walki między sąsiadami nie wydają się być rozstrzygane brutalną siłą. Zamiast tego wydaje się, że mieszkańcy wykorzystują agresję jako rodzaj kary wobec wkraczających sąsiadów., Sama walka obciąża sąsiada kosztami czasu i energii, więc konsekwentnie angażując sąsiada w walkę za każdym razem, gdy wkracza, mieszkańcy mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo powrotu sąsiada do spornego obszaru. Jeśli to prawda, to walki między sąsiadami a tymi między obcymi byłyby zasadniczo różnymi interakcjami. Podczas gdy obcy mogą walczyć o zwycięstwo, sąsiedzi mogą nie próbować „pokonać” wkraczającego, ale raczej „zrzędzić” go w poszanowanie granicy między nimi.,
skrzypki są niesamowitymi małymi zwierzętami. Są zabawne do oglądania, łatwe do nauki i robią naprawdę ciekawe rzeczy. To dziwne, że biolodzy ich nie badają. Są znacznie lepsze niż ptaki, ssaki, ryby czy węże.