Amaterasu

de zonnegodin die uit een grot tevoorschijn komt en zonlicht naar het heelal brengt.de Nihongi, een achtste-eeuwse verzameling van vele oude Japanse mythen en legenden, bevat twee verhalen die de oorsprong van Amaterasu verklaren., Men vertelt hoe twee scheppingsgoden, Izanagi no Mikoto (“de man die uitnodigt”) en Izanami no Mikoto (“de vrouw die uitnodigt”), voor het eerst uit de hemel afdaalden en samen de verschillende eilanden van Japan, de bergen, rivieren en de omliggende zeeën produceerden. Zij ondernamen toen hun grootste werk van allen, om de hoge Kami (god) te genereren die over al deze dominions zou heersen. Eerst verwierven ze Amaterasu Omikami, wiens glans scheen door de zes richtingen (noord, zuid, oost, west, boven en onder)., De Goddelijke ouders waren zo blij met dit kind dat ze haar onmiddellijk naar de hemel stuurden om te heersen over alles wat ze kon overzien. Vervolgens creëerden Izanami en Izanagi Tsukiyomi no Mikoto, de maan Kami, die zij in de hemel zetten om samen met Amaterasu als haar hemelse gemalin te regeren. Het derde kind dat door de scheppingsgoden werd voortgebracht was een “Bloedzuigerkind”, dat echter zo misvormd leek dat ze het met spijt in een boot stopten en het aan de wind lieten., Hun vierde kind was Susano – O no Mikoto, De Storm Kami, aan wie ze aanvankelijk Heerschappij gaven over de zeeën, maar later naar beneden gestuurd om te heersen in Yomi, de onderwereld (Nihongi 18-19). Volgens deze mythe weerspiegelde Amaterasu ‘ s primaat in de geboorteorde een onbetwistbare morele en spirituele superioriteit over haar broers en zussen.

een andere versie mythe in de Nihongi noemt Izanagi alleen als de goddelijke stamvader. Volgens dit verhaal, Izanagi wilde een godheid die waardig zou zijn om het zichtbare universum te regeren creëren., Na overleg nam hij een wit-koperen spiegel in zijn linkerhand en daaruit produceerde Amaterasu omikami. Toen nam hij nog zo ‘ n spiegel in zijn rechterhand en produceerde Tsukiyomi no Mikoto. Na dit, Izanagi draaide zijn hoofd en keek askance, waaruit actie Susano-O ontstond (Nihongi 20).volgens de Kojiki of Furukotofumi (古事記) komt een derde, meer sombere versie van de oorsprong van de zongodin voor in de Kojiki (712 n. Chr.), de oudste nog bestaande bron van de Japanse mythologie., Terwijl Izanagi en Izanami de eilanden van Japan en het hele natuurlijke universum produceerden, leek alles goed te gaan, toen Izanami plotseling geboorte gaf aan Kagu-Tsuchi (“Vuurkind”), die haar baarmoeder verschroeide toen ze eruit kwam. Zwaar gewond, Izanami ziek en stierf. Diep radeloos daalde Izanagi af naar Yomi (de onderwereld) in de hoop zijn geliefde vrouw terug te brengen. Hij vond haar en sprak met haar, maar ontdekte dat haar vlees aan het Rotten was en opgegeten werd door maden. Geschokt, Izanagi vluchtte, en nauwelijks ontsnapt met zijn leven., Toen hij in de bovenwereld verscheen, voelde hij zich onzuiver en besloot zich te baden. Terwijl hij aan het baden was, waste hij eerst zijn linkeroog en beviel van de grote godin, Amaterasu omikami. Daarna waste hij zijn rechteroog en produceerde Tsukiyomi no Mikoto. Uiteindelijk waste Izanagi zijn neus en kwam Susano – O no Mikoto tevoorschijn (Kojiki 46; Nihongi 28).,verschil in Kojiki en Nihongi (Nihonshoki) het verhaal uit de Kojiki, waarin Amaterasu werd geboren uit Izaniagi ‘ s linkeroog nadat hij Izanami niet uit de onderwereld kon halen, is veel beter bekend dan dat van de Nihonshoki, waar Izanagi en een nog levende Izanami besloten een oppergod te creëren om over de wereld te regeren, en Amaterasu ter wereld brachten.de aflevering waarin Amaterasu haar kleinzoon naar Awara-Nakatsukuni (Japan) stuurde, verschilt ook in twee teksten., In de Kojiki beval Amaterasu haar zoon en andere goden om Japan te pacificeren, terwijl in het hoofdartikel van Nihonshoki het Takamimusubi-no-Kami was die de controle over het evenement nam en zijn kleinzoon Ninigi-no-Mikoto naar Japan stuurde en de rol van Amaterasu dubbelzinnig is. In beide gevallen neemt Nihonshoki een versie op die vergelijkbaar is met de Kojiki-aflevering als “aru-fumi”, een alternatieve aflevering.,

Amaterasu en Susano-O

Torii bij het Ama-no-Iwato-heiligdom in Takachiho, Prefectuur Miyazaki

Susano-O was een boosdoener die slechte grappen maakt en zijn oudere zus voortdurend van streek maakt. Bovendien bleek hij niet in staat om de tragische dood van zijn moeder te accepteren. Zijn constante huilen en jammeren zorgde ervoor dat de bossen op de bergen verdorren en dat de rivieren en beken opdrogen (Kojiki 51). Uiteindelijk beval zijn vader Izanagi hem om het aardse rijk te verlaten en naar Yomi te gaan., Voor zijn vertrek besloot Susano-o zijn zus nog een laatste keer te bezoeken. Toen hij naderde, maakte hij veel lawaai en schudde de bergen en rivieren. Toen hij Amaterasu ontmoette, vertelde hij haar dat hij geen kwaad wilde doen, hij wilde alleen maar afscheid nemen voordat hij naar het rijk ging waar hun moeder Izanami was. Susano-O stelde voor dat als een zegel van hun vriendschap ze nakomelingen zouden voortbrengen, wat ze deden, zij door te kauwen en uit te spugen stukken van het zwaard dat hij haar gaf, en hij door hetzelfde te doen met haar juwelen., Deze daad creëerde verschillende goden en godinnen, waaronder Ame no Oshi-ho-Mimi no Mikoto (Waarlijk-ik-Verover-snelheid-hemel-van-grote-augustus-persoon), die later de voorouder werd van de Japanse Keizerlijke lijn (Kojiki, 54).Susanoo verwaarloosde zijn plichten in het rijk van de zee, en veroorzaakte elke vorm van verstoring op het land, dat Amaterasu eerder had geregeerd met welwillendheid en wijsheid. Susanoo negeerde de smeekbeden van zijn zus en vernietigde rijstvelden, ontwortelde bomen en zelfs heilige gebouwen., Als laatste provocatie brak hij een gat in het dak van de hal waar Amaterasu zat te kijken naar andere goden die hemelse kleding weven, en gooide het lichaam van een dood paard erin. De godinnen die weven waren zo geschokt dat velen gewond raakten en sommigen stierven. Amaterasu trok zich terug, hetzij uit schaamte, hetzij uit angst, in een diepe grot in het centrum van de aarde, de Rotsgrot (Ama-no-Iwato), en weigerde naar buiten te komen, waardoor duisternis over de wereld viel.de andere 800 goden smeekten haar om naar buiten te komen, zonder resultaat., Daarna verzamelden ze hanen, waarvan het kraaien voorafgaat aan de dageraad, en hingen een achthandige spiegel (Yata no Kagami) en juwelen aan een sakaki boom voor de grot. De godin Ama-no-Uzume begon te dansen op een omgekeerde badkuip, gedeeltelijk zich uitkleden, die zo blij de verzamelde goden dat ze brulde van het lachen. Ze lachten zo hard dat Amaterasu nieuwsgierig werd. Toen Amaterasu de deur langzaam en zacht opende om naar buiten te gluren, zagen de hanen haar licht en begonnen te kraaien. De Magatama juwelen glinsterden, en de spiegel die aan de boom hing weerkaatste haar licht., Ze zag haar eigen reflectie en dacht bij zichzelf dat er iemand of iets gelijk aan haar moet zijn die de wereld verlicht. Toen ze de deur een beetje breder opende, trok de godheid Ama no Tajikara-wo no Kami, die achter de deur wachtte, Amaterasu uit de grot en gooide snel een shimenawa, of heilig touw van rijststro, voor de ingang om haar terugkeer naar het verbergen te voorkomen. (Kojiki 65; Nihongi 49).

Amaterasu stemde ermee in in de zichtbare wereld te blijven en zich nooit meer terug te trekken., Om Susano-O te straffen, sneden de goden zijn baard en snor af, rukten zijn nagels en teennagels eruit en schopten hem uit de hemel. Hij landde in de regio Izumo, waar hij de Orochi draak veroverde, die al lange tijd de regio Izumo plunderde. Toen de overwinnende stormgod in de staart van het monster een prachtig zwaard vond, Kusanagi no Tsurugi (wat “grassnijder” betekent), gaf hij het aan Amaterasu als een verzoeningsoffer om zijn wandaden goed te maken.,de Kojiki, samengesteld in de vijfde eeuw als een middel om de heerschappij van de keizerlijke familie van Japan te legitimeren, gaf het volgende verslag van hun voorouderlijke afstamming van Amaterasu: Amaterasu overlegd met Takami-Musubi no Mikoto (High-August-Growth, een van de drie primordiale goden) en besloot haar eerste zoon te sturen door Susano-O, Ame no Oshi-ho-Mimi no mikoto, om orde op te leggen aan de weerbarstige aardse wereld., Na een tijd op de drijvende brug van de hemel te hebben gestaan en de wereld beneden te hebben bekeken, besloot hij dat de aarde veel te onhandelbaar was en herstelde hij (Kojiki 112). Amaterasu en Takami-Musubi stuurden toen een andere van haar zonen en de grote strijder Kami, Ame Wakahiko naar de aarde, maar beiden vergaten alles over de hemel.kort na deze gebeurtenissen kreeg Amaterasu ‘ s zoon, Ame no Oshi-ho-Mimi, een eigen zoon genaamd Ninigi no Mikoto. Deze jonge Kami was ook de kleinzoon van Takami-Musubi, en was dus dubbel begiftigd met opperste goddelijke macht., Amaterasu stuurde hem naar de aarde en vertrouwde hem de drie heilige Regalia toe, bestaande uit de Yata no Kagami (de Achthandige spiegel) en de Yasakani no Magatama (het gebogen juweel), die waren gebruikt om haar uit de Rotsgrot te lokken, en het zwaard, Kusanagi no Tsurugi, dat haar was gegeven door Susano-O nadat hij de Orochi draak had veroverd. Toen hij de spiegel schonk, zei Amaterasu tegen Ninigi: “beschouw deze spiegel precies als onze verheven geest, en eerbied alsof hij ons vereert” (Kojiki 130). Ninigi daalde af naar de aarde en begon meteen de weerbarstige wereld te temmen., Niet lang daarna trouwde Ninigi met Kono-Hana-Sakuya-Hime (prinses bloeiend-briljant-als-de-bloemen-van-bomen), de dochter van de godheid Grote-Berg-bezitter. Ze hadden twee zonen, Ho-No-susori no Mikoto en Hiko-hoho-demi; de voormalige werd de voorouder van Jimmu, de eerste keizer van Japan.de verering van Amaterasu de verering van de zonnegodin Amaterasu heeft in Japan al duizenden jaren bestaan als onderdeel van het Shinto geloof. Amaterasu wordt gecrediteerd met het uitvinden van de teelt van rijst en tarwe, het gebruik van zijderupsen, en weven met een weefgetouw.,haar belangrijkste heiligdom, het grote Heiligdom van Ise, bevindt zich in Ise, Mie, in het westen van Honshu. De cultus van Amaterasu kwam naar Isé in ongeveer de vierde eeuw na Christus, tijdens de reing van keizer Suinin. Volgens een lange Shinto traditie is het binnenste heiligdom van Isé sinds de jaren 690 om de twintig jaar herbouwd, zodat het voortdurend zuiver en nieuw is. Wanneer elk nieuw heiligdom wordt gebouwd, wordt de vorige site naast het behouden. In het heiligdom wordt Amaterasu afgebeeld als een spiegel, een van de drie Japanse Keizerlijke regalia., Bezoekers aanbidden buiten de zuidelijke poort; alleen priesters en leden van de keizerlijke familie mogen het binnenste heiligdom binnengaan. Het is gebruikelijk dat Shinto-gelovigen minstens één keer in hun leven een pelgrimstocht naar het heiligdom maken.Amaterasu wordt elk jaar op 17 juli gevierd met straatprocessies door het hele land. Festiviteiten op 21 December, de winterzonnewende, vieren haar komst uit de grot.,totdat de Japanse Koninklijke familie gedwongen werd zich terug te trekken in de voorwaarden van overgave aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, claimde de afstamming van Amaterasu, en werd de keizer officieel als goddelijk beschouwd.

• Collcutt, Martin, Marcus Jansen en Isao Kumakura. Culturele Atlas van Japan. New York: Facts on File, 1998. ISBN 0816019274
• Eliade, Mircea, and Charles J. Adams. De Encyclopedie van religie. New York: Macmillan, 1987. ISBN 0029094801
• Guirand, Felix, (ed.). New Larousse Encyclopedia of Mythology. New York: Paul Hamlyn, 1959., ISBN 0600023516
• Chamberlain, Basil Hall. The Kojiki: Records of Ancient Matters. Rutland, Vt: C. E. Tuttle Co, 1982. ISBN 0804814392
• Kitagawa, Joseph M. Religion in Japanese History. New York: Columbia University Press, 1966. ISBN 0231028342
• Aston, W. G. Nihongi; Chronicles of Japan from the Earliest Times to A. D. 697. Rutland, VT: C. E. Tuttle Co, 1972. ISBN 0804809844
• Tsunoda, Ryusaku, William Theodore De Bary, and Donald Keene, Donald (eds.). Bronnen van Japanse traditie. New York: Columbia University Press, 1958., ISBN 0231121385

externe inkten

alle links geraadpleegd op 10 maart 2016.

• Out of the Cave and into the Light – een korte beschrijving van het verhaal van Amaterasu.Holy Kojiki B. H. Chamberlain, vertaler 1882.