CERN Accelerating science
De Large Hadron Collider (LHC) is de grootste en krachtigste deeltjesversneller ter wereld. Het is voor het eerst gestart op 10 September 2008, en blijft de laatste toevoeging aan CERN ‘ s accelerator complex. De LHC bestaat uit een 27 kilometer lange ring van supergeleidende magneten met een aantal versnellende structuren om de energie van de deeltjes onderweg te stimuleren.,
in het gaspedaal bewegen twee deeltjesbundels met een hoge energiesnelheid dicht bij de lichtsnelheid voordat ze botsen. De balken reizen in tegengestelde richtingen in afzonderlijke Balk leidingen-twee buizen gehouden op ultrahoge vacuüm. Ze worden rond de versnellingsring geleid door een sterk magnetisch veld dat wordt onderhouden door supergeleidende elektromagneten., De elektromagneten zijn gebouwd uit spoelen van speciale elektrische kabel die in een supergeleidende staat werkt, efficiënt elektriciteit uitvoeren zonder weerstand of verlies van energie. Dit vereist het koelen van de magneten tot -271,3°C – een temperatuur die kouder is dan in de ruimte. Om deze reden is een groot deel van de versneller aangesloten op een distributiesysteem van vloeibaar helium, dat de magneten koelt, evenals andere leveringsdiensten.,
duizenden magneten van verschillende variëteiten en groottes worden gebruikt om de balken rond het gaspedaal te richten. Deze omvatten 1232 dipoolmagneten van 15 meter lang, die de balken buigen, en 392 vierpoolmagneten van elk 5-7 meter lang, die de balken richten. Vlak voor de botsing wordt een ander type magneet gebruikt om de deeltjes dichter bij elkaar te” knijpen ” om de kans op botsingen te vergroten., De deeltjes zijn zo klein dat de taak om ze te laten botsen, lijkt op het afvuren van twee naalden 10 kilometer uit elkaar met zo ‘ n precisie dat ze halverwege elkaar ontmoeten.
alle bedieningsorganen voor het gaspedaal, de diensten en de technische infrastructuur zijn ondergebracht onder één dak in het CERN-controlecentrum. Vanaf hier worden de balken in de LHC gemaakt om te botsen op vier locaties rond de versneller ring, overeenkomend met de posities van vier deeltjesdetectoren – ATLAS, CMS, ALICE en LHCb.,