Een korte analyse van Hamlet ‘s’ Alas, Poor Yorick ‘Speech
De’ alas, poor Yorick ‘speech uit Shakespeare’ s Hamlet is uitgegroeid tot een van de beroemdste en direct herkenbaar Theatre tropes – of, in ieder geval, die drie woorden, ‘Alas, poor Yorick’, hebben., Misschien is de rest van Hamlet ’s toespraak minder beroemd, en zeker veel mensen verkeerd citeren de volgende vier woorden die volgen’ Alas, poor Yorick’; dus een paar woorden van analyse zou kunnen helpen om de Betekenis van een van Shakespeare ‘ s grootste meditaties over sterfelijkheid en de beknoptheid van het leven te verlichten. (We hebben het stuk hier geanalyseerd.)
helaas, arme Yorick! Ik kende hem, Horatio, een man van oneindige scherts, van uitmuntende verbeelding; hij heeft mij duizend malen op zijn rug gedragen, en nu, hoe verafschuwd in mijn verbeelding is het! mijn gorge Velgen staan er op. Hier hingen die lippen die ik heb gekust ik weet niet hoe vaak., Waar zijn je neigingen nu? je gambols? je liedjes? uw flitsen van vrolijkheid, die waren gewoon om de tafel te dekken op een brul? Niet één Nu, om je eigen grijns te bespotten? helemaal gevallen? Ga nu naar mijn Vrouwe ‘ s kamer en zeg haar, laat haar een centimeter dik schilderen, tot deze gunst moet ze komen; maak haar daar om lachen.
om Hamlet ’s woorden te contextualiseren: de’ Alas, poor Yorick ‘toespraak verschijnt in akte V scène 1 van Hamlet, tijdens de scène waarin Ophelia’ s begrafenis plaatsvindt., Tot de komst van Laertes, Ophelia ‘ s broer, is de sfeer van de scène overwegend komisch, en voordat Hamlet de 
biedt boven meditatie over het lot van de nar van zijn vader, is er veel lichtvoetige Spot rondom de andere schedels en de mensen aan wie ze ooit toebehoorden. Nog voordat Hamlet en Horatio op het kerkhof aankomen, zorgen de twee grafdelvers die Ophelia ’s graf voorbereiden voor een komisch reliëf: in sommige edities van Hamlet worden ze eerder’ Clowns ‘ genoemd dan grafdelvers.,
zoals we kunnen zien uit de toespraak hierboven geciteerd, Hamlet zegt ‘ helaas, arme Yorick! Ik kende hem, Horatio’, in plaats van (zoals de zin wordt vaak verkeerd geciteerd ‘ helaas, arme Yorick! Ik kende hem goed. Hamlet kende Yorick natuurlijk goed. Yorick was de nar van de koning: dat wil zeggen, De Nar van koning Hamlet, Prins Hamlet ’s vader, die zelf dood is (vermoord door prins Hamlet’ s oom, Claudius).Yorick, een nar, was ‘a fellow of infinite jest’ (een zin die David Foster Wallace mede koos voor zijn beroemde roman, Infinite Jest), zoals we zouden verwachten., Maar het feit dat hij een nar was creëert ook een schrijnend contrast tussen de lichtzinnigheid van het leven, of genieten van het leven (er zijn verwijzingen elders in Shakespeare naar koningen die ‘verrukking’ nemen in hun grappen en trucs) en de sombere realiteit van de uiteindelijke vergetelheid: hoeveel plezier je ook hebt terwijl je leeft, je bent voorbestemd om niet meer dan een levenloze schedel te worden, zoals Yorick. Philip Larkin zei dat ‘dapper zijn / Laat niemand van het graf’. Blij zijn ook niet.,Shakespeare brengt deze twee aspecten van de toespraak – De luchtige gemeenschap die Yorick belichaamde in het leven, en de horror van onze eigen sterfelijkheid die zijn schedel dwingt ons (en Hamlet) Om te confronteren-door middel van de clown ‘ s stock – in-trade: de woordspeling, of woordspeling. Hij heeft mij duizend maal op zijn rug gebaard , en nu, hoe afschuwelijk is het in mijn verbeelding.,’Het maakt Hamlet bijna ziek: zijn’ kloof ‘ (of keel/maag en algemene spijsverteringskanaal, maar misschien ook wat er in zit) rijst op bij de gedachte dat deze schedel het enige is dat over is van de man die hem als jongen vermaakte. Op dezelfde manier herinnert’ infinite jest ‘aan Hamlet’ s eerdere toespraak waarin hij zich verwondert over het verbazingwekkende ding dat ‘een man’ is: ‘wat een stuk werk is een man! Hoe nobel in rede, hoe oneindig in vermogen! In vorm en ontroerend hoe uitdrukkelijk en bewonderenswaardig!,’De mens kan ‘oneindig’ zijn in zowel ‘faculteit’ als ‘grap’, maar niet in tijdelijke termen: zowel de grap als het vermogen moeten eindigen met de dood van een mens.er is inderdaad een intimiteit in Hamlet ‘ s herinneringen aan zijn jongensuren die hij doorbracht met Yorick, wiens lippen – nu lang wegrotten van de schedel eronder – hij vaak kuste. Maar Yorick kan niet reageren: zijn’ jibes ‘of spottende grappen, zijn’ gambols ‘ of speelse spelletjes en trucs, zijn allemaal weg. Zijn vrolijkheid maakte de hele tafel gebrul van het lachen.,
maar nu is de schedel van Yorick gefixeerd in een ‘grijnzende’ uitdrukking (met de tanden duidelijk weergegeven in een grijns-achtige houding omdat de lippen, die Hamlet gebruikte om te kussen, zijn verdwenen). Yorick zou de eerste zijn geweest om zo ‘ n uitdrukking te bespotten in het gezicht van een ander, maar hij kan dat nu niet doen. Hij is letterlijk ‘chapfallen’. Er zijn potentieel drie betekenissen aan dit woord hier: ten eerste, Yorick is letterlijk ‘chapfallen’ in dat zijn ‘chaps’ of wangen zijn weggevallen van zijn gezicht en verrot tot niets., Ten tweede is er hier misschien een echo van ‘crestfallen’, wat depressief betekent; en ten derde is er mogelijk een ander woordspel, dat wil zeggen Yorick is een ‘chap’ (of ‘fellow’, om Hamlet ’s eerdere woord te gebruiken) die’ gevallen ‘ is, dat wil zeggen gestorven.Hamlet neemt het tafelmotief op en verplaatst zich in zijn toespraak van de eettafel van de koning, waar Yorick iedereen liet brullen van het lachen, naar de tafel van de kamer van een dame. Hamlet besluit zijn toespraak door de schedel van Yorick retorisch op te roepen om naar de kaptafel van de dame te reizen en haar te vertellen dat het pleisteren van haar gezicht met make-up (i.,e.het verbergen van de tekenen van veroudering van haar gezicht) zal haar geen goed doen: de doodse verschijning van een schedel is de ‘gunst’ of gezichtsuitdrukking die ze zal bereiken, wanneer ze sterft. Geen enkele hoeveelheid make-up zal haar redden.toen de Poolse componist en pianist André Tsjaikowsky in 1982 overleed, liet hij zijn schedel na aan de Royal Shakespeare Company. In de recente RSC productie van Hamlet met David Tennant in de hoofdrol, het was niemand minder dan Tsjaikowsky spelen van de rol van Yorick – of, meer specifiek, zijn schedel., Zo ’n gebaar brengt de schrijnende waarheid naar voren van Shakespeare’ s ‘Alas, poor Yorick’ speech: dat elke schedel die we zien ooit een levend, ademend mens was, en iedereen van de grootste en meest begaafde tot de laagste en meest ‘gewone’ moet mettertijd tot zo ‘ n staat gereduceerd worden.