“Jesus and Yahweh: The Names Divine”
DEBBIE ELLIOTT, host:
This is ALL things CONSIDERED from NPR News. Ik ben Debbie Elliott. in het boek Genesis worstelt Jacob ‘ s nachts met een boodschapper van God. ‘S morgens zegt de boodschapper tegen hem:’ jullie hebben gestreden met goddelijke en menselijke wezens en jullie hebben de overhand gehad.”Harold Bloom appears to be having his own struggle with God in his new book,” Jesus and Yahweh: The Names Divine.”Bloom is een gerenommeerd schrijver en literair criticus aan de Yale University. Hij sprak uitgebreid met ons vanuit zijn huis in New Haven., Bloom beschrijft zichzelf als een culturele Jood en hij leest de Bijbel als literatuur. Toch lijkt hij gekweld door wat hij denkt is de afwezigheid van de Hebreeuwse God uit de wereld, en Bloom is verontrust door de Betekenis van het verbond, Gods belofte om zijn uitverkoren volk te behouden en te zegenen. Professor HAROLD BLOOM (Yale University; auteur, “Jesus and Yahweh”): ik denk dat toen ik een zeer kleine jongen was, ongetwijfeld na de invloed van mijn overleden moeder, ik vertrouwde op het verbond. In het normatief Jodendom vraag je niet om geloof; je vraagt om `Emunah`, het Hebreeuwse woord, dat ‘vertrouwen’ is.,”U werd niet eens gevraagd om te vertrouwen op God, op de Here, maar op het vertrouwen, u werd gevraagd om te vertrouwen op het verbond tussen de Here en uzelf of tussen de Here en het Joodse volk, dat uzelf omvat.
ELLIOTT: en je hebt dat vertrouwen niet meer. Prof. BLOOM: Het lijkt mij dat Jahweh al heel lang geleden veroordeeld had kunnen worden voor desertie en verlatenheid.
ELLIOTT: leg uit. Prof. BLOOM: overal in de Hebreeuwse Bijbel verkondigen de profeten voortdurend dat het Joodse volk, dat Israël, gefaald heeft om het verbond met Jahweh na te komen., Nergens zeggen ze wat tastbaar waar is op basis van de Joodse geschiedenis en de menselijke geschiedenis in het algemeen, namelijk dat Jahweh zijn verbond met het volk niet heeft gehouden.,n en weer dat wanneer de Heere, dat is de naam van de allerhoogste god uiteindelijk in de hebreeuwse Bijbel is, dat wanneer de Heere is gevraagd door de hand van Mozes te geven Mozes zijn naam en in het hebreeuws Jahweh woordspeling gebaseerde op zijn eigen naam, massaal zegt, `Vertel ze dat in het hebreeuws (gesproken) heeft toegestuurd,” die is vertaald in de King James Bijbel uiteindelijk als `ik ben die ik ben”, wat ik vertaal in orde te krijgen in een engels dat zinvol is, `Ik zal aanwezig zijn waar en wanneer ik ervoor kies om aanwezig te zijn,” die houdt ook haar angstaanjagend toegift, `En ik zal afwezig zijn, waar en wanneer kies ik afwezig.,”Het lijkt me dat hij ervoor gekozen heeft om afwezig te zijn gedurende het grootste deel van de menselijke geschiedenis, inclusief de Joodse geschiedenis. ELLIOTT: je bent een literair criticus. Wat betekent het om als literair criticus de Bijbel te lezen? De meesten van ons lezen het natuurlijk niet op die manier. Wat leer je over religie vanuit die visie?
Prof. BLOOM: ik heb nooit het onderscheid tussen heilige en wereldlijke teksten geaccepteerd, en ik beargumenteer het door het hele boek heen., Er is een betekenis waarin Jahweh, Jezus Christus, Jezus van Nazareth, Jakob, Mozes net zo veel literaire karakters zijn als Koning Lear, Macbeth, Hamlet, Falstaff. Er zijn mensen die, natuurlijk, directe ervaringen van het goddelijke hebben. Er zijn-Ik heb mezelf in de loop van mijn leven gesproken met letterlijk honderden-ik denk dat het nu duizenden Amerikanen zijn die het gevoel hebben dat ze frequente gesprekken rechtstreeks met Jezus hebben gehad. Ik twijfel daar niet aan; Ik twijfel er niet aan., Maar de figuur die ze denken te ontmoeten, die ze misschien wel tegenkomen, is niettemin een figuur die ze in de eerste plaats kennen omdat hij in de pagina ‘ s van een boek staat. Daarom, in zekere zin noodzakelijkerwijs, zijn hij en God, in elke manifestatie, literaire karakters. ELLIOTT: We “re speaking with Harold Bloom about his new book,” Jesus and Yahweh: The Names Divine.”
je vergelijkt Jezus met Hamlet. De trendy ding deze dagen is om te vragen, ‘ wat zou Jezus doen?,”Mensen dragen armbanden en dergelijke met kleine gezegden erop alsof Jezus precies zou weten wat te doen in elke situatie. Hamlet is echter beroemd besluiteloos.
Prof. BLOOM: hij kan beroemd besluiteloos zijn. Ik denk niet dat het dramatische karakter Hamlet in Shakespeare besluiteloos is. Hij is humeurig, hij is abrupt, hij is zeer gewelddadig, hij is buitengewoon intelligent en hij is uiteindelijk een zeer gevaarlijke, maar fascinerende persoon. ELLIOTT: ik weet gewoon niet dat dit het beeld is dat we hebben van Jezus.
Prof., BLOOM: we hebben, mijn lief, duizenden en duizenden beelden van Jezus. Er zijn, zoals ik ze Tel, zeven verschillende versies van Jezus in het canonieke Griekse Nieuwe Testament, en ze hebben niets met elkaar gemeen. Degene die mij fascineert is de Jezus van het Evangelie van Marcus, vrijwel zeker de eerste die geschreven wordt. De meeste mensen hebben niet het werkelijke beeld van Jezus zoals hij verschijnt in het Evangelie van Marcus, waar hij, net als Hamlet, onderhevig is aan plotselinge stemmingswisselingen. Hij is niet gewelddadig, maar onvoorspelbaar. Hij is abrupt., De Jezus van het Evangelie van Marcus spreekt eindeloos in raadsels en raadsels en duistere gezegden en gelijkenissen van de een of andere soort. Hij zegt trouwens nooit dat hij de Messias is. Inderdaad, hij lijkt oprecht verbaasd over zijn missie en zijn eigen identiteit. Hij zegt voortdurend tegen de discipelen, `maar wie zeggen de mensen dat ik ben?”Maar hij is een immens ontroerend figuur. In tegenstelling tot de Jezus van de andere drie evangeliën, gaat hij door een nacht van ongelooflijke pijn als hij wacht op de dag waarop onvermijdelijk hij weet dat hij zal worden geofferd, en die nacht wordt overgebracht met een krachtig effect., ELLIOTT: wel, als Jezus voor jou Hamlet is, komt Jahweh, de God van de Hebreeuwse Bijbel, het dichtst bij Koning Lear, een gepassioneerd, impulsief figuur. Prof. BLOOM: ik denk dat Shakespeare waarschijnlijk zijn buitengewone figuur van Koning Lear-opvliegend, jaloers, intens, immens ontzagwekkend, boos, beroofd, gevaarlijk-op de Geneva Bijbel ‘ s versie van-die in wezen niet erg verschilt van wat nu de geautoriseerde, De King James…, ELLIOTT: ik bedoel, ik moet je onderbreken en zeggen dat de beschrijvingen die je net gaf niet zijn waar we aan denken als mensen van geloof aan God denken.
Prof. BLOOM: Nee, dat zijn ze niet, schat. Maar als ze de Hebreeuwse Bijbel zouden lezen of de geautoriseerde versie van de Hebreeuwse Bijbel, het King James Testament, zouden lezen, dan hebben we hier een klein probleem. Er zijn vier verschillende lagen in de vijf boeken van Mozes. De oorspronkelijke lagen van Jahweh, zoals geschreven door de auteur die we de Jahwist noemen, zijn van een opmerkelijk impish soort persoon. Hij is niet God de Vader., Hij is iets van een kattenkwaad maker. Hij voert voortdurend inspecties ter plaatse uit om zijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Hij is heel erg een mens. Hij geeft de voorkeur aan de koelte van de dag in de Hof van Eden omdat hij blijkbaar warm wordt als mensen warm worden. Hij Picknickt aan de kant van de berg Sinaï met Mozes en 70 oudsten van Sion, die stil naar hem staren terwijl hij daar stil zit en hij eet en zij eten. Hij sluit de deur van de ark van Noach met zijn eigen handen. Met zijn eigen handen begraaft hij zijn profeet Mozes., En vooral, met zijn eigen handen, in het begin, bijna als een kind dat met een moddertaart speelt, speelt hij met de bevochtigde aarde en maakt er een beeldje van. En dan blaast hij leven in dat beeldje, en de mens wordt, zoals de Hebreeuwse Bijbel zegt, een levende ziel en dit is Adam. Dat is niet wat de meeste mensen, geef ik toe, denken als God. ELLIOTT: Nee, Ik denk dat de meesten van ons dit beeld van God de Vader hebben.
Prof. BLOOM: Ja., Maar God de Vader is een latere uitvinding, enerzijds van de talmudische rabbijnen, maar in de eerste plaats van de christelijke theologie wanneer zij de Drie-eenheid bedenken, wanneer Jezus van Nazaret, de min of meer historische figuur, een totaal andere figuur is geworden, een Griekse stervend en herrijzend, God, een theologische God. JAHWEH is helemaal geen theologische God. Hij is een menselijke, al te menselijke God. Maar ik zeg dit niet om iemand te laten schrikken of shockeren. Ik doe dit in dezelfde geest waarin ik mijn studenten leer “King Lear” te lezen of “Hamlet” te lezen, om goed op te letten wat er op de pagina staat., ELLIOTT: We praten met Professor Harold Bloom van Yale University. Zijn nieuwe boek is “Jezus en Jahweh: de namen goddelijk. Harold Bloom, you say that Shakespeare would never let Hamlet and Lear share the same stage.
Prof.BLOOM: absoluut niet. Geen. ELLIOTT: en nu stel je voor dat de God van de Hebreeuwse Bijbel net zo onverenigbaar is met de god van het christendom.
Prof., BLOOM: het basisargument van dit boek, “Jezus en Jahweh: de goddelijke namen”, is dat we drie zeer verschillende persoonlijkheden of wezens hebben: de min of meer historische Jezus van Nazareth, een Jood uit de eerste eeuw van de gemeenschappelijke era; de Griekse theologische formulering, of God, Jezus Christus; en de oorspronkelijke God van de Hebreeën, nu sterk gekrompen in God de Vader, Jahweh, hij die aanwezig zal zijn waar en wanneer hij verkiest aanwezig te zijn en zich afwezig zal houden wanneer we hem misschien het meest willen en nodig hebben., Deze drie cijfers zijn zo onverenigbaar met elkaar dat ik niet geloof dat het mogelijk is om ze in één enkele verklaring op samenhangende wijze samen te brengen. Ze komen uit totaal verschillende gebieden van discours. Proberen te denken dat ze samen zijn is echt een daad van psychisch geweld. Op het einde, het verontrustende ding Ik… ELLIOTT: wat bedoel je met psychisch geweld?
Prof., BLOOM: ik bedoel dat de werking van de geest extreem vervormd moet worden om de min of meer historische Jezus, de Griekse theologische God Jezus Christus en de menselijke, al te menselijke God, Jahweh, in een samenhangende relatie te brengen. De normale gedachtenprocessen worden verstoord en er vindt een oplegging plaats. ELLIOTT: nu schrijf je dat een Messias die God is en die aan het kruis sterft als verzoening voor zonden, onverenigbaar is met de Hebreeuwse Bijbel. Waarom is dat?
Prof. BLOOM: Jahweh pleegt geen zelfmoord., En als men het argument van het christendom moet aannemen, dan pleegt Jahweh in feite zelfmoord door zijn vermeende zoon. De HEERE brengt ook geen zoon voort, gelijk een nederdalende duif op een menselijke vrouwelijke Maagd. Dit is materiaal dat tot een komt uit de Griekse en heidense tradities, maar heeft niets te maken met het traditionele Jodendom. ELLIOTT: Harold Bloom, je concludeert dat het echt een mythe is voor ons om over deze joods-christelijke kijk te praten.
Prof. BLOOM: ik denk dat het heel goed is voor sociale verzoening, maar joods-christelijke traditie is een mythe., Zoals ik de grote geleerde van Hebreeuwse zaken Jacob Neusner citeer: “het jodendom en het christendom zijn verschillende groepen mensen die verschillende talen over verschillende goden spreken tegen zeer verschillende mensen.”Er is geen joods-christelijke traditie meer dan er bijvoorbeeld een christelijk-islamitische traditie zou kunnen zijn.
en, natuurlijk, Ik ben een groot realist, mijn beste. Zoals ik op een bepaald punt in het boek zeg, zijn er nu minstens anderhalf miljard mensen in de wereld die Islam zijn. Er zijn minstens anderhalf miljard mensen in de wereld die zichzelf als Christenen omschrijven., Of er over 50 jaar van de 14 miljoen joden meer zullen zijn dan alleen maar verstrooiing, zou ik niet bereid zijn te zeggen. Wat dat betekent over het bestaan van Jahweh is ook een zeer interessante vraag. Hij is immers verbonden. Zou hij de verdwijning van het Joodse volk overleven als dat inderdaad gebeurt? Ik weet het niet. Ik kan, gelijk Ik zeg, geen vertrouwen hebben in het verbond; maar al blijf ik den Heere vragen om weg te gaan, Ik zeg zovele malen in dit boek, dat hij niet weg zal gaan. Hij achtervolgt me. ELLIOTT: wil je echt dat Yahweh weggaat?
Prof., BLOOM: Ja, ik zou graag willen dat hij weggaat, maar hij wil niet. ELLIOTT: hij maakt je ‘ s nachts wakker. Prof. BLOOM: hij maakt me ‘ s nachts wakker, Ja. Ik krijg nachtmerries van hem. Ik pieker overdag over hem. Mijn moeder stierf vol vertrouwen in het verbond met hem, en ik veronderstel dat mijn vader dat ook deed. Dat de Here niet zal weggaan, ook al wil ik dat hij dat doet…
ELLIOTT: het zou een teken van een verbond kunnen zijn.
Prof. BLOOM: Ja, maar niet een verbond waarin ik bereid ben te vertrouwen. Hij lijkt me niet betrouwbaar., Maar, natuurlijk, nogal massaal, het kan zijn dat hij nooit bedoeld om betrouwbaar te zijn. Om te zeggen, ‘ (Hebreeuws gesproken), Ik zal aanwezig of afwezig zijn afhankelijk van waar en wanneer ik aanwezig of afwezig wil zijn,” is, zowel uit een literair als uit een menselijk oogpunt, een buitengewone opmerking. Het draagt enorme autoriteit en kracht in zich, en nogmaals, het is heel moeilijk om met of tegen te spreken. ELLIOTT: Harold Bloom “s new book is” Jesus and Yahweh: The Names Divine.”We spraken met hem uit New Haven.
Hartelijk dank, meneer.
Prof. BLOOM: Hartelijk dank.,
(aankondigingen)
ELLIOTT: Dit is NPR nieuws.
Copyright © 2005 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze website gebruiksvoorwaarden en machtigingen pagina ‘ s op www.npr.org voor meer informatie.
NPR-transcripten worden op een spoeddeadline gemaakt door Verb8tm, Inc., een NPR-contractant, en geproduceerd met behulp van een eigen transcriptieproces ontwikkeld met NPR. Deze tekst is mogelijk niet in definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende record van NPR ‘ s programmering is de audio-opname.