Taalevolutie: hoe één taal vijf talen werd

door John McWhorter, Ph.D, Columbia University

Latin, gesproken in wat nu Italië, was een van de vele Indo-Europese talen van een collectieve groep genaamd cursief, en is de enige die hebben overleefd. Het gebeurde dat de volkeren die het Romeinse Rijk creëerden Latijn spraken. Deze cursieve variant bewoog veel meer dan de typische taal deed of zelfs vandaag doet.,

Dit is een transcript uit de videoserie The Story of Human Language. Bekijk het nu, op de grote cursussen Plus

Het Romeinse Rijk was relatief uniek in die zin dat toen de Romeinen zich verspreidden en veroverden over hun oorspronkelijke grenzen, zij hun taal oplegden aan andere mensen—een relatief nieuw concept in die tijd. Een rijk kan bloeien zonder dat de onderdanen de taal spreken. Dat is in de loop van de menselijke geschiedenis vaak het geval geweest., Vergeleken met de Romeinen was het Perzische Rijk, nu Iran, een belangrijke geopolitieke speler in de wereld. Het strekte zich westwaarts uit tot aan de kusten van Griekenland en een aanzienlijke mate oostwaarts van het huidige Iran. Als proefpersonen naar Perzië werden gebracht, dan hebben ze waarschijnlijk Perzisch geleerd. Maar voor zover andere delen van hun grondgebied, Perzisch werd alleen gebruikt voor zeer officiële doeleinden. Als heersers paste de Perzen de talen van hun onderdanen toe.,

leer meer over hoe veranderingen anders gingen in elk gebied waar de Romeinen Latijn brachten

Latijnse variaties worden de Romaanse talen

De Romeinen waren echter geïnteresseerd in het verspreiden van de Romeinse cultuur en het Latijn. Terwijl Latijn zich verspreidde naar verschillende West-en Oost-Europese locaties, werd het opgelegd aan degenen die andere talen spraken. Plotseling was Latijn overal in deze uitgestrekte regio., Dit betekent dat het Latijn zich niet alleen ontwikkelde van punt A naar punt B in Italië, maar ook evolueerde in Gallië, Spanje, andere delen van Italië en in Roemenië. Nieuwe versies van Latijn ontwikkelden zich in verschillende richtingen in het hele rijk.

Zodra dat proces werd gestart, evolueerden de Latijnse variëteiten zo verschillend van elkaar dat ze nieuwe talen werden., Zo ontstonden de talen die we kennen als de Romaanse talen. De Grote Vijf, zoals ze bekend staan, zijn Frans, Spaans, Italiaans, Portugees en Roemeens. Groot bewijs onthult hun relatie; als je er een leert, is het leren van een van de anderen vrij eenvoudig.

leer meer over hoe de Betekenis van een woord verandert in de loop van de tijd

de fragiele H

om te begrijpen hoe Latijn overging naar de Romaanse talen van vandaag, laten we eens kijken naar de evolutie van één woord. Het woord voor gras in het Latijn was herba. Het is ons engelse woord voor herb met een a aan het eind., Hetzelfde woord bestaat in het Frans, Spaans, Italiaans, Portugees en Roemeens, maar door de eeuwen heen heeft een klankverandering een andere weergave van het woord in elke taal gecreëerd. Als gevolg daarvan hebben we een verscheidenheid aan vormen. In het Frans is het herbe, in het Spaans is het hierba, in het Italiaans is het erba, in het Portugees is het erva, en in het Roemeens is het iarbã.

al deze woorden, zelfs als je ze net hoort, zijn duidelijk gerelateerd, maar ze zijn anders. Bijvoorbeeld, Latijn had herba, die begon met een h—maar in alle vijf van deze talen is de h verdwenen., Frans en Spaans hielden het in de spelling; de Fransen spellen het woord h-e-r-b-e, maar de h is niet uitgesproken voor een lange tijd. Spaans heeft het woord hierba; het h-geluid is al lang weg.

H is fragiel en heeft een manier om te verdwijnen in talen. In Pygmalion (My Fair Lady), arme Eliza Doolittle laat haar h ’s en zegt’ orse in plaats van paard. Ze is typisch in deze wereld. Als je h ‘S bij het begin van woorden ziet, is de kans groot dat de h fragiel is en in een nauw verwante taal, zullen die h’ S er niet zijn., Of, als je vaak met sprekers van de taal te maken hebt, zie je dat ze vaak de h ‘ S laten vallen.

hetzelfde gebeurde met ons woord. Er zit geen h in de variaties. We blijven achter met erba. Italiaans, van de vijf Romaanse talen, is het dichtst bij Latijn. Italiaans is wat men een conservatieve taal noemt; het is niet zo ver gegaan in zijn veranderingen als sommige van de anderen, zoals Frans en Roemeens.,

naast het laten vallen van de H, werd de Latijnse Herba de Italiaanse Erba.

leer meer over hoe geluiden evolueren

andere talen zijn echter iets verder gegaan. In het Frans is het herbe. Niet alleen is de h gedaald in de uitspraak, maar de letter a is gedaald aan het einde., Het wordt gespeld met een e aan het einde dat niet uitgesproken wordt, zoals de Stille e aan het einde van woorden in het Engels.

in het Portugees heb je erva. In het Latijnse alfabet staat b aan het begin en v aan het einde. Als je erover nadenkt, zijn b en v gerelateerd in termen van hoe ze in de mond worden uitgesproken., Net zoals een t vaak een d wordt, kun je een d voelen als een versie van t in de uitspraak, alleen met een beetje meer buik erin. Een b wordt vaak een v; Er is een relatie in hoe de geluiden worden gemaakt.

voor degenen die Spaans kennen, denk na over de uitspraak van b als v in veel Spaanse dialecten. Dat is geen ongeluk. De Spaanse hierba in het Portugees is erva. Spaans en Roemeens gebruiken ongebruikelijke manipulaties met de klinkers. In het Spaans is de” her – “een” hier – “geworden met een stille h, dus je hebt” hierba “in plaats van de” erba ” van het Italiaans.,

Roemeens is nog verder gegaan met iarbã, het woord voor gras. In plaats van” haar – “naar” hier -, “het is” haar – “naar” iar-.”Praat over de grote klinkerverschuiving waar de klinkers gewoon op de loer liggen en veranderen. In plaats van een –a aan het eind (herb-a/erb-a), is het een onduidelijk soort geluid geworden. Wat is dat? Is het een a, e, i, o, of u in termen van hoe het gezegd wordt?

dit alles gaat terug naar herba. Om te beoordelen, we hebben erba, herbe, erva, hierba, en iarbã allemaal van de originele herba. Dit soort linguale verschuiving gebeurt met elk woord in de taal., Zeer weinig woorden in een van deze talen herleiden naar Latijn in iets als een ononderbroken vorm.

hierdoor heb je wat duidelijk een nieuwe taal is. Geen van de mensen die deze vijf talen spreken kon hun weg in het Latijn vinden. Dat moeten ze op school leren. Een Latijnse spreker die naar een van hen luisterde zou verbijsterd zijn., Als ze er iets van konden krijgen, zouden ze denken dat er iets vreselijk mis was gegaan. Er kon geen gesprek zijn.

Dit zijn gloednieuwe talen. Zo werd één woord vijf-van Latijn tot Romaanse talen.

Veelgestelde Vragen over de evolutie van Latijn

dit artikel is bijgewerkt op 26 augustus 2019