The significance of Sarah Baartman
twee eeuwen geleden overleed Sarah Baartman na jaren in Europese “freak shows”te hebben doorgebracht. Geruchten over een mogelijke Hollywoodfilm over Baartman ‘ s leven hebben controverse veroorzaakt. Sarah Baartman overleed op 29 December 1815, maar haar tentoonstelling werd voortgezet.haar hersenen, skelet en geslachtsorganen bleven tot 1974 tentoongesteld in een museum in Parijs. Haar stoffelijk overschot werd niet gerepatrieerd en begraven tot 2002., ze werd schijnbaar onder valse voorwendselen naar Europa gebracht door een Britse arts, genaamd de “Hottentot Venus”, en werd rond “freak shows” in Londen en Parijs paradeerd, met publiek uitgenodigd om naar haar grote billen te kijken.vandaag de dag wordt ze door velen gezien als de belichaming van koloniale uitbuiting en racisme, van de spot en commercialisering van zwarte mensen.verslagen van Beyonce die van plan is om een film over Baartman te schrijven en een hoofdrol te spelen, zijn door de vertegenwoordigers van de zanger ontkend. Maar de geruchten waren genoeg om bezorgdheid te wekken., Jean Burgess, een leider van de Khoikhoi-groep waar Baartman vandaan kwam, stelde dat Beyonce “de fundamentele menselijke waardigheid miste om Sarah’ s verhaal te schrijven, laat staan de rol te spelen”. Maar Jack Devnarain, voorzitter van de Zuid-Afrikaanse Guild of Actors, zei filmmakers had het “”recht om de verhalen te vertellen van mensen die je fascinerend vindt en dat”is wat we moeten oppassen geen bezwaar te maken”.zelfs bij het ontkennen van een link naar een film zei de vertegenwoordiger van Beyonce:”Dit is een belangrijk verhaal dat verteld moet worden.,”
Baartman ‘ s leven was er een van grote problemen. Men denkt dat ze werd geboren in Zuid-Afrika ‘ s Oost-Kaap in 1789, haar moeder stierf toen ze twee was en haar vader, een vee bestuurder, stierf toen ze een puber was. Ze kwam in dienst in Kaapstad nadat een Nederlandse kolonist haar partner had vermoord, met wie ze een baby had gekregen die stierf.,in oktober 1810 zou Baartman, hoewel analfabeet, een contract hebben getekend met de Engelse scheepschirurg William Dunlop en ondernemer Hendrik Cesars, in wiens huishouden ze werkte, waarin ze zei dat ze naar Engeland zou reizen om deel te nemen aan shows.de reden was dat Baartman, ook bekend als Sara of Saartjie, een zogenaamde “steatopygia” had, wat resulteerde in een extreem uitstulpende billen als gevolg van een ophoping van vet.deze maakten haar tot een bron van fascinatie toen ze werd tentoongesteld op een locatie in het Londense Piccadilly Circus na haar aankomst., “Je moet niet vergeten dat het op dat moment zeer modieus en wenselijk was voor vrouwen om grote bodems te hebben, dus veel mensen benijdden wat ze van nature had, zonder haar figuur te accentueren”, zegt Rachel Holmes, auteur van de Hottentot Venus: The Life and Death of Saartjie Baartman.op het podium droeg ze huiddichte, vleeskleurige kleding, kralen en veren, en rookte een pijp. Rijke klanten konden betalen voor particuliere demonstraties in hun huizen, met hun gasten toegestaan om haar aan te raken.,haar aankomst in Engeland viel samen met speculaties over de vraag of Lord Grenville en zijn coalitie van Whigs – bekend als de “broad bottoms” vanwege Grenville ‘ s eigen grote achterwerk – zouden proberen de regering in te nemen. Dit was een cadeau voor cartoonisten. Een creatie, getiteld A Pair of Broad Bottoms, laat Grenville en Baartman achter elkaar staan, met een andere figuur die hun respectievelijke posterieure maten meet.,
Baartman ’s promotors gaven haar de bijnaam”Hottentot Venus”, met” hottentot ” – nu gezien als denigrerend – dat vervolgens in het Nederlands wordt gebruikt om de Khoikhoi en San te beschrijven, die samen de volkeren vormen die bekend staan als de Khoisan. het Britse Rijk had de slavenhandel afgeschaft in 1807, maar niet de slavernij zelf. Toch waren campagnevoerders ontzet over Baartman ‘ s behandeling in Londen., Haar werkgevers werden vervolgd voor het vasthouden van Baartman tegen haar wil, maar niet veroordeeld, waarbij Baartman zelf in hun voordeel getuigde.”de vraag blijft: werd Baartman gedwongen, zoals abolitionistische/humanitaire campagnevoerders beweerden, of handelde ze uit eigen vrije wil?”zegt Christer Petley, docent Geschiedenis aan de Southampton University. “Als ze werd gedwongen, voelde ze zich misschien te geïntimideerd om de waarheid te vertellen in de rechtbank. We zullen het nooit weten.,”de zaak is complex en de relatie tussen Baartman en haar begeleiders was zeker niet even zwaar, zelfs als ze een element van keuze had of voelde dat ze iets – materieel of anderszins – van haar prestaties kon winnen. Holmes zegt dat Baartman in zijn show ook dansen en verschillende muziekinstrumenten bespelde, en dat een” verfijnd”publiek in Londen, een stad waar etnische minderheden zelfs in die tijd niet zeldzaam waren, niet simpelweg zou zijn gestopt en lang naar haar zou hebben gekeken vanwege haar ras.,na de zaak verloor Baartman ‘ s show geleidelijk zijn nieuwheid en populariteit onder het publiek in de hoofdstad en ging ze op tournee door Groot-Brittannië en Ierland. in 1814 verhuisde ze naar Parijs met Cesars. Ze werd een beroemdheid opnieuw, drinken in het café De Paris en het bijwonen van society partijen. Cesars keerde terug naar Zuid-Afrika en Baartman kwam onder de invloed van een “dierenexposant”, met de artiestennaam Reaux. Ze dronk en rookte zwaar en, volgens Holmes, werd “waarschijnlijk geprostitueerd” door hem.,Baartman stemde ermee in te worden bestudeerd en geschilderd door een groep wetenschappers en kunstenaars, maar weigerde volledig naakt voor hen te verschijnen, met het argument dat dit beneden haar waardigheid was – ze had dit nog nooit in een van haar shows gedaan. Deze periode was het begin van de studie van wat bekend werd als “raciale wetenschap”, zegt Holmes.
Baartman is overleden, 26 jaar oud. De oorzaak werd beschreven als”inflammatoire en eruptieve ziekte”. Het is sindsdien gesuggereerd dat dit een gevolg was van longontsteking, syfilis of alcoholisme.,de natuuronderzoeker Georges Cuvier, die met Baartman had gedanst op een van Reaux ‘ s feestjes, maakte een gips Afgietsel van haar lichaam alvorens het te ontleden. Hij bewaarde haar skelet en legde haar hersenen en genitaliën in potten die tentoongesteld werden in het manen Museum in Parijs. Ze bleven in het openbaar tentoongesteld tot 1974, iets wat Holmes beschrijft als “grotesk”.,
“De overheersing van Afrikanen werd uitgelegd met de steun van de wetenschap, waardoor de oprichting van de Khoisan (“de Hottentots”) als de meest onwaardige van de groep in de vooruitgang van de mensheid, beweerde te paren met de orang-oetan,” schreef Natasha Gordon-Chipembere, redacteur van de Vertegenwoordiging en de Zwarte Vrouw: De erfenis van Sarah Baartman.,na zijn verkiezing in 1994 tot President van Zuid-Afrika verzocht Nelson Mandela om de repatriëring van Baartman ’s stoffelijke resten en Cuvier’ s gips. De Franse regering stemde uiteindelijk in en dit gebeurde in maart 2002. In augustus van dat jaar werd haar stoffelijk overschot begraven in Hankey, in de provincie Oost-Kaap, 192 jaar nadat Baartman naar Europa was vertrokken.,
verschillende boeken zijn gepubliceerd over haar behandeling en culturele betekenis. “Ze is uitgegroeid tot het landschap waarop meerdere verhalen van uitbuiting en lijden binnen zwarte vrouwelijkheid zijn uitgevoerd,” schreef Gordon-Chipembere. Ze betoogde dat, te midden van dit alles, Baartman “de vrouw, blijft onzichtbaar”.,de film Black Venus uit 2010 en de documentaire The Life and Times of Sara Baartman uit 1998 hebben haar verhaal gecoverd. Zelfs voor degenen buiten Zuid-Afrika die niet op de hoogte zijn van Baartman, zijn er subtiele culturele verwijzingen geweest.
in 2014, de cover van Paper magazine toonde reality tv-ster Kim Kardashian balanceren een champagne glas op haar uitstekende bodem. Sommige critici klaagden dat het beeld deed denken aan hedendaagse tekeningen van Baartman., De Kardashian Foto refereerde aan een foto uit 1976 van dezelfde fotograaf – Jean-Paul Goude – die het zwarte model Carolina Beaumont naakt en in een vergelijkbare pose toonde.
vorig jaar werd een plaquette op haar begraafplaats in Hankey bespat met witte verf, wat verdere ellende veroorzaakte. Dit gebeurde een paar weken na de verwijdering van het standbeeld van Cecil Rhodes van de Universiteit van Kaapstad, de 19e eeuwse zakenman en politicus die de Britten verklaarde “de eerste race in de wereld”, na protesten van studenten.,
“mensen werken uit hoe ze met deze problemen in de loop van de tijd willen omgaan,” zegt Petley. “Vaak zijn ze bedekt en is het nu tijd om ze opnieuw te evalueren. Het belangrijkste is om dit te doen op een manier die moddergooien vermijdt en serieus naar deze aspecten van ons verleden kijkt.”
abonneer u op de nieuwsbrief van het BBC News Magazine om artikelen naar uw postvak in te sturen.