Genealogie van Jezus
Giotto di Bondone, The Meeting at the Golden Gate, 1305.
de kerkvaders waren van mening dat beide rekeningen waar zijn., In zijn boek An Exact Exposition of the Orthodox Faith, John Damascene stelt dat Heli van de stam van Nathan (de zoon van David) stierf kinderloos, en Jacob van de stam van Salomo, nam zijn vrouw en verwekte zaad aan zijn broer en verwekte Jozef, in overeenstemming met de Schrift, namelijk, yibbum (de mitzvah dat een man moet trouwen zijn broer ‘ s kinderloze weduwe); Jozef, daarom, is van nature de zoon van Jakob, van de lijn van Salomo, maar volgens de wet is hij de zoon van Heli van de lijn van Nathan.,de moderne wetenschap heeft de neiging om de genealogieën van Jezus eerder als theologische constructies dan als feitelijke geschiedenis te zien: Familiestambomen zouden gewoonlijk niet beschikbaar zijn geweest voor niet-priesterlijke families, en de tegenstrijdigheden tussen de twee lijsten worden gezien als duidelijk bewijs dat deze niet gebaseerd waren op genealogische verslagen. Daarnaast wordt het gebruik van titels als “zoon van God” en “zoon van David” gezien als bewijs dat ze niet uit de vroegste Evangelietradities komen. Raymond E. Brown zegt dat de genealogieën “ons niets zeker vertellen over zijn grootouders of zijn overgrootouders”., Marcus Borg en John Dominic Crossan beweren dat beide genealogieën uitvindingen zijn om Messiaanse claims te ondersteunen.
Gundry suggereert de reeks onbekende namen in Matthew die Joseph ‘ s grootvader verbindt met Zerubbabel als een regelrechte verzinsel, geproduceerd door verschillende namen uit 1 Kronieken te verzamelen en vervolgens te wijzigen. Sivertsen ziet Luke ‘ s als kunstmatig in elkaar geknutseld uit orale tradities., De pre-exilische serie Levi, Simeon, Judah, Joseph bestaat uit de namen van tribale patriarchen, veel vaker dan voorheen na de ballingschap, terwijl de naam Mattathias en zijn varianten beginnen ten minste drie verdacht vergelijkbare segmenten. Kuhn suggereert eveneens dat de twee series Jezus–Mattathias (77-63) en Jezus–Mattatha (49-37) duplicaten zijn.
de tegenstrijdigheden tussen de lijsten zijn al sinds de oudheid gebruikt om de juistheid van de evangelieverslagen in twijfel te trekken, en verschillende Vroegchristelijke auteurs reageerden hierop., Augustinus bijvoorbeeld probeerde bij verschillende gelegenheden elke kritiek te weerleggen, niet alleen omdat de Manicheeërs in zijn tijd de verschillen gebruikten om het christendom aan te vallen, maar ook omdat hij ze zelf in zijn jeugd had gezien als reden om te twijfelen aan de waarheidsgetrouwheid van de evangeliën., Zijn verklaring voor de verschillende namen die voor de vader van Jozef worden gegeven, is dat Jozef een biologische vader en een adoptievader had, en dat een van de evangeliën de genealogie traceert via de adoptievader om parallellen te trekken tussen Jozef en Jezus (beide hebben een adoptievader) en als metafoor voor Gods relatie met de mensheid, in de zin dat God mensen als zijn kinderen”adopteerde”.,een veel voorkomende verklaring voor de divergentie is dat Matteüs de werkelijke juridische genealogie van Jezus door Jozef registreert, volgens Joodse gebruiken, terwijl Lucas, die voor een niet-Joods publiek schrijft, de werkelijke biologische genealogie van Jezus door Maria geeft. Dit argument is echter problematisch, omdat beide hun genealogie volgen via Jozef. Eusebius van Caesarea, aan de andere kant, bevestigde de interpretatie van Africanus dat Lucas ‘ genealogie van Jozef (niet van Maria) is, die de natuurlijke zoon van Jakob was, hoewel wettelijk van Eli die de baarmoeder broer van Jakob was.,
leviraathuwelijk
De vroegste traditie die de divergentie van Joseph ‘ s afstamming verklaart, heeft betrekking op de wet van het leviraathuwelijk. Een vrouw wiens echtgenoot zonder nakomelingen stierf, was wettelijk verplicht om te trouwen met de broer van haar man, en de eerstgeboren zoon van zo ‘ n zogenaamd leviraatshuwelijk werd gerekend en geregistreerd als de zoon van de overleden broer (Deuteronomium 25:5 sqq.). Sextus Julius Africanus, in zijn 3e-eeuwse brief aan Aristides, meldt een traditie dat Jozef werd geboren uit zo ‘ n leviraat huwelijk., Volgens dit verslag was Jozef ‘ s natuurlijke vader Jacob zoon van Matthan, zoals gegeven in Matteüs, terwijl zijn wettelijke vader Eli zoon van Melchi (sic) was, zoals gegeven in Lucas.het is echter de vraag of levirate huwelijken daadwerkelijk hebben plaatsgevonden tussen baarmoederbroeders; ze zijn uitdrukkelijk uitgesloten in de Halachah Beth Hillel, maar toegestaan door Shammai. Volgens de jezuïetentheoloog Anthony Maas suggereert de vraag die de Sadduceeën in alle drie de synoptische evangeliën aan Jezus stelden over een vrouw met zeven leviraatse echtgenoten dat deze wet werd nageleefd in de tijd van Christus.,Julius Africanus, die de oorsprong van Jozef uit het leviraat huwelijk verklaart, maakt een fout:
aan het einde van dezelfde brief voegt Africanus toe: “Matthan, een afstammeling van Salomo, verwekte Jacob. Na de dood van Matthan verwekte Melki, een afstammeling van Nathan , Heli bij dezelfde vrouw. Daarom moeten Heli en Jacob baarmoederbroeders zijn. Heli stierf kinderloos; Jakob verwekte zijn zaad door Jozef te verwekken, die zijn zoon was naar het vlees, en Heli ‘ s zoon naar de wet. We kunnen dus zeggen dat Jozef de zoon was van hen beiden
– (Eusebius van Cesarea., De geschiedenis van de kerk, 1,7)
Deze fout is echter onkritisch:
De Verklaring van Africanus is correct, hoewel hij Melki met Matthat verwarde. De genealogie in Matteüs noemt geboorten volgens het vlees; die in Lucas is volgens de wet. Er moet aan worden toegevoegd dat de levirate verbanden tussen de twee genealogieën niet alleen aan het einde, maar ook in het begin worden gevonden. Deze conclusie is duidelijk omdat beide genealogieën elkaar kruisen in het midden bij Zerubbabel, zoon van Sealtiel (zie Mt 1:12-13; LC 3:27)., Nathan was de oudere broer; Salomo was jonger, de volgende in de rij na hem (Zie 2 Sam 5:14-16; 1 Cron 3:5), daarom was hij de eerste kandidaat voor een leviraatshuwelijk (vergelijk Ruth 3-4; LC 20:27-33). Het Oude Testament zwijgt over de vraag of Nathan kinderen had, dus we kunnen heel goed concluderen dat hij geen kinderen had. Salomo had echter veel vermogen tot liefde: “en hij had zevenhonderd vrouwen, Prinsessen en driehonderd bijvrouwen” (1 Koningen 11:3). Dus, in theorie, kan hij met Nathan ‘ s weduwe getrouwd zijn., Zo dit zo is, Mattatha is de zoon van Salomo naar het vlees, en de zoon van Nathan naar de wet. In het licht van bovengenoemde omstandigheden vormen de verschillen tussen de twee genealogieën geen probleem meer.
moederlijke Voorouders in LukeEdit
een meer rechttoe rechtaan en de meest voorkomende verklaring is dat Lucas ‘genealogie van Maria is, met Eli als haar vader, terwijl Matteüs’ s de genealogie van Jozef beschrijft. Deze opvatting werd al naar voren gebracht toen Johannes van Damascus (d.749).,de tekst van Lucas zegt dat Jezus “een zoon was, zoals verondersteld werd, van Jozef, van Eli”. De kwalificatie is traditioneel begrepen als erkenning van de maagdelijke geboorte, maar sommigen in plaats daarvan zien een haakjes uitdrukking: “een zoon (zoals werd verondersteld van Jozef) van Eli.”In deze interpretatie wordt Jezus een zoon van Eli genoemd omdat Eli zijn grootvader van moeders kant was, zijn dichtstbijzijnde mannelijke voorouder. Een variatie op dit idee is om “Jozef zoon van Eli” te verklaren als een schoonzoon, misschien zelfs een adoptief erfgenaam van Eli via zijn enige dochter Maria., Een voorbeeld van het gebruik van een dergelijke uitdrukking in het Oude Testament is Jair, die “Jair zoon van Manasse” wordt genoemd, maar eigenlijk de zoon van Manasseh ‘ s kleindochter was. In ieder geval, het argument gaat, het is natuurlijk voor de evangelist, het erkennen van het unieke geval van de maagdelijke geboorte, om de moederlijke genealogie van Jezus te geven, terwijl het een beetje ongemakkelijk in de traditionele patrilineaire stijl uit te drukken.
volgens R. A., Torrey, de reden dat Maria Niet impliciet bij naam genoemd wordt, is omdat de oude Hebreeën nooit de naam van een vrouw hebben toegestaan om de genealogische tabellen binnen te gaan, maar haar man hebben ingevoegd als de zoon van hem die in werkelijkheid slechts zijn schoonvader was.Lightfoot ziet bevestiging in een obscure passage van de Talmoed, die, zoals hij het leest, verwijst naar “Maria dochter van Eli”; echter, zowel de identiteit van deze Maria als de lezing zijn twijfelachtig. De patristische traditie daarentegen identificeert Maria ‘ s vader consequent als Joachim., Er is gesuggereerd dat Eli een afkorting is van Eliakim, wat in het Oude Testament een alternatieve naam is van Jojakim, naar wie Joachim is vernoemd.
De theorie verklaart netjes de genealogische divergentie. Het is in overeenstemming met de vroege traditie toeschrijven van een Davidische afkomst aan Maria. Het is ook consistent met Lucas ‘intieme kennismaking met Maria, in tegenstelling tot Matteüs’ focus op Jozef ‘ s perspectief. Aan de andere kant is er geen expliciete aanwijzing, noch in het Evangelie, noch in enige vroege traditie, dat de genealogie Maria ‘ s is.,
Een Joodse traditie met betrekking tot Maria Lucas”s genealogie is opgenomen in de Doctrina Jacobi (geschreven in 634), waarin een Tiberian rabbi bespot de Christelijke verering van Maria over haar genealogie volgens de traditie van de Joden van Tiberias:
Waarom doen Christenen extol Maria zo hoog, noemt haar edeler dan de Cherubijnen, onvergelijkbaar groter dan de Serafijnen, verheven boven de hemelen, zuiverder is dan de zeer stralen van de zon? Want zij was een vrouw van Davids geslacht, geboren van haar moeder Anne, en Joachim, haar vader, de zoon van Panther., Panther en Melchi waren broeders, zonen van Levi, uit het geslacht van Nathan; zijn vader was David uit de stam van Juda.
een eeuw later rapporteren Johannes van Damascus en anderen dezelfde informatie, waarbij alleen een extra generatie, Barpanther (Aramees voor zoon van Panther, dus een verkeerd begrepen Aramese bron) wordt toegevoegd., Een zekere Prins Andronicus vond later dezelfde polemiek in een boek dat toebehoorde aan een rabbijn genaamd Elijah:
naar Johannes van Damascus wordt de bewering dat Lucas Maria ‘ s Genealogie geeft vermeld in een enkele westerse middeleeuwse tekst, waarin pseudo-Hilary het citeert als een mening die door velen, maar niet door hemzelf wordt gedeeld. Deze claim werd in 1498 door Annius van Viterbo nieuw leven ingeblazen en groeide snel in populariteit.moderne geleerden wijzen deze benadering af: Raymond E. Brown noemde het een” vrome deductie “en Joachim Gnilka”de wanhoop van schaamte”.
Joodse wet is relevant voor deze zaken., Het verschilt radicaal van het Romeinse recht, maar is wat van toepassing is binnen de Joodse samenleving en de staat Judea, en was de enige die Jezus zelf expliciet erkende als bindend en gezaghebbend, zoals vastgelegd in Matteüs. 23:1-3. Het accepteert geen moederlijke afstamming als van toepassing op afstamming claims, die gaan door de Vader alleen.
moederlijke Voorouders in MatthewEdit
een minderheidsstandpunt houdt in dat terwijl Lucas de genealogie van Jozef geeft, Matteüs de genealogie van Maria geeft. Een paar oude autoriteiten lijken deze interpretatie te bieden., Hoewel de Griekse tekst in zijn huidige vorm duidelijk tegen IS, wordt voorgesteld dat in de oorspronkelijke tekst Matteüs de ene Jozef als Maria ‘ s vader en de andere als haar echtgenoot had. Dit verklaart niet alleen netjes waarom de genealogie van Matteüs verschilt van die van Lucas, maar ook waarom Matteüs veertien generaties telt in plaats van dertien. Blair ziet de verschillende bestaande versies als het voorspelbare resultaat van kopiisten die herhaaldelijk proberen een kennelijke fout te corrigeren., Anderen, waaronder Victor Paul Wierwille, beweren dat hier het Aramese origineel van Matteüs het woord gowra gebruikte( wat vader zou kunnen betekenen), dat, bij afwezigheid van klinker markeringen, door de Griekse vertaler werd gelezen als gura (echtgenoot). In ieder geval, een vroeg begrip dat Matteüs traceerde Mary ‘ s Genealogie zou verklaren waarom de tegenstelling tussen Matteüs en Lucas blijkbaar ontsnapt aandacht tot de 3e eeuw.,
Lukan versie van de levirate marriage theoryEdit
hoewel de meeste verslagen die de Lucas Genealogie toeschrijven aan Maria ‘ s lijn geen leviraat huwelijk bevatten, wordt dit door de bovenstaande bronnen toegevoegd. Elk van deze teksten beschrijft vervolgens, net als in Julius Africanus (maar de naam van Estha weglatend), hoe Melchi aan Jozef verwant was door een leviraatshuwelijk.,db0ba88976″>
Bede assumed that Julius Africanus was mistaken and corrected Melchi to Matthat., Aangezien papponymics in deze periode gebruikelijk waren, zou het niet verwonderlijk zijn als Matthat ook Melchi naar zijn grootvader werd genoemd.
PantherEdit
controverse heeft de naam Panther, hierboven genoemd, omgeven vanwege een beschuldiging dat Jezus ‘ vader een soldaat was met de naam Pantera. Celsus noemt dit in zijn schrijven, het ware Woord, waar hij door Origenes wordt geciteerd in Boek 1:32., “Maar laten we nu terugkeren naar waar de Jood wordt voorgesteld, sprekend over de moeder van Jezus, en zeggend dat “toen zij zwanger was, werd zij door de timmerman met wie zij verloofd was, buiten de deur gezet als zijnde schuldig aan overspel, en dat zij een kind baarde van een zekere soldaat genaamd Panthera.”Epiphanius, in weerlegging van Celsus, schrijft dat Jozef en Cleopas zonen waren van” Jacob, toegenaamd Panter.,”
Twee Talmoed-tijdperk teksten die verwijzen naar Jezus als de zoon van Pantera (Pandera) zijn Tosefta Hullin 2:22f: “Jacob… kwam om hem te genezen in de naam van Jezus, zoon van Pantera” en Qohelet Rabba 1:8(3): “Jacob… kwam om hem te genezen in de naam van Jezus, zoon van Pandera” en sommige edities van de Jeruzalem Talmoed ook specifiek in de naam van Jezus als de zoon van Pandera: Jeruzalem Abodah Zarah 2:2/7: “iemand… fluisterde hem in de naam van Jezus, zoon van Pandera”; Jeruzalem Shabboth 14:4/8: “iemand… fluisterde hem in de naam van Jezus, zoon van Pandera”; Jeruzalem Abodah Zarah 2:2/12: “Jacob… kwam om hem te genezen., Hij zeide tot Hem: Wij zullen tot u spreken in de naam van Jezus, Zoon van Pandera”; Jeruzalem Shabboth 14: 4/13: “Jakob … kwam in de naam van Jezus Pandera om hem te genezen”. Omdat sommige edities van de Jeruzalem Talmoed niet de naam Jezus bevatten in deze passages wordt de associatie betwist.
Legal inheritancedit
een van de traditionele verklaringen is dat Matteüs niet een genealogie in de moderne biologische zin traceert, maar een verslag van juridische erfenis die de opvolging van Jezus in de Koninklijke lijn laat zien.,volgens deze theorie is Matthew ‘ s directe doel daarom niet David, maar Jeconia, en in zijn laatste groep van veertien, kan hij vrij springen Naar een grootvader van moeders kant, generaties overslaan, of misschien zelfs een adoptieve lijn volgen om daar te komen. Er zijn pogingen gedaan om Matthew ‘ s route te reconstrueren, van het baanbrekende werk van Lord Hervey tot Massons recente werk, maar alle zijn noodzakelijkerwijs zeer speculatief.,
als uitgangspunt zou een van de twee vaders van Jozef door eenvoudige adoptie kunnen zijn, zoals Augustinus suggereert, of meer waarschijnlijk door een speciale adoptie door een schoonvader zonder zonen, of zou een grootvader van moeders kant kunnen zijn. Aan de andere kant, de gelijkenis tussen Matthan en Matthat suggereert dat ze dezelfde man (in welk geval Jacob en Eli zijn ofwel identiek of volledige broers betrokken bij een leviraat huwelijk), en Matthew ‘ s vertrek van Lucas op dat punt kan alleen zijn om de juridische lijn van de erfenis te volgen, misschien door middel van een grootvader van moederszijde., Een dergelijke redenering zou verder kunnen verklaren wat er met Zerubbabel en Shealtiel is gebeurd.
een belangrijk probleem met deze verklaringen is echter dat er geen adoptie is in de Joodse wet, wat natuurlijk de relevante juridische traditie is, zelfs volgens Jezus (Matt. 23: 1-3), niet de Romeinse juridische traditie. Als Jozef niet de biologische vader is, is zijn afstamming niet van toepassing op Jezus, en er is geen voorziening beschikbaar in de Joodse wet om dit te veranderen. Een natuurlijke vader is altijd een vader. In de Joodse wet is het ook niet mogelijk om erfenissen van afstammelingen door de moeder over te dragen.