niewolnictwo w średniowiecznych Włoszech

znacząca, ale w dużej mierze nierozpoznana klasa w średniowiecznych Włoszech.

jedna z nich jest główną postacią mojej powieści niewolnik. Można go kupić w Moim Sklepie Lulu.,

pod koniec 1360 roku Francesco Petrarka mieszkał w Wenecji, gdzie mógł zobaczyć rozładunek towarów z weneckich galer kupieckich i skomentował (z niefortunnym rasizmem):

’podczas gdy ogromne transporty zboża przybywały co roku statkiem do tego miasta, teraz przybywają obciążeni niewolnikami, sprzedawanymi przez ich nędzne rodziny, aby złagodzić głód., Niezwykle duży i niezliczony tłum niewolników obu płci dotknął to miasto zdeformowanymi twarzami Scytyjskimi, tak jak wtedy, gdy błotnisty prąd niszczy blask jasnego.'

większość ludzi kojarzy niewolnictwo ze światem starożytnym lub z afrykańskim handlem niewolnikami epoki nowożytnej. Jednak między tymi dwoma okresami niewolnictwo nie zniknęło z Europy, ale utrzymywało się, a nawet rozwijało się wokół Morza Śródziemnego.,

chaos spowodowany najazdami barbarzyńców na Cesarstwo Rzymskie nie zakłócił całkowicie Rzymskiego stylu życia i w wielu częściach dawnego Cesarstwa prawo i praktyki rzymskie były kontynuowane, w tym trzymanie niewolników. Prawa najeźdźców plemion germańskich zezwalały na niewolnictwo jako formę kary, podczas gdy w Anglii, w czasie podboju Normanów, 10% ludności było liczone jako niewolnicy, choć nie jest możliwe rozróżnienie między niewolnikami domowymi a tymi przywiązanymi do ziemi jako niewolnicy.,

nawet we wczesnym średniowieczu w chrześcijańskiej Europie można znaleźć opowieści o niewolnikach będących własnością, handlowanych, dawanych jako dary i kupowanych w celu uwolnienia. Najprawdopodobniej niewolnicy ci byli jeńcami wojennymi, sprzedawanymi przez ich rodziny, aby spłacić długi, lub wzięci do niewoli w najazdach na niechrześcijańskie osady. Zapisy wskazują, że Wenecjanie zaopatrywali Włochy w muzułmańskich niewolników już w VIII wieku. Chociaż Kościół nie zrobił nic, aby znieść niewolnictwo, uchwalili prawa, aby zapewnić niewolnikom dobre traktowanie i zakazać zniewalania chrześcijan.,

kwitnący handel niewolnikami był kontynuowany między Niechrześcijańskimi ludami słowiańskimi, a także światem muzułmańskim, a gdy weneccy i Genueńscy kupcy zabezpieczyli przyczółki we wschodnich portach Morza Śródziemnego i Morza Czarnego, odegrali aktywną rolę w tym lukratywnym handlu. Niewolnicy, którymi handlowali, pochodzili głównie z Europy Wschodniej i Azji Środkowej i byli nabywani z rynków niewolników lub przez najazdy na niezabezpieczone wybrzeża Morza Czarnego i rozpadające się Cesarstwo Bizantyńskie., Podczas gdy Zachodni chrześcijanie byli nominalnie chronieni, chrześcijanie obrządku wschodniego byli nadal uważani za uczciwą zwierzynę, a niewolnicy pochodzili również z greckich wysp, które znajdowały się pod kontrolą Wenecjan i Genueńczyków.

podczas gdy większość tych niewolników została sprzedana do świata muzułmańskiego, gdzie byli bardzo poszukiwani, tysiące zostało sprowadzonych z powrotem do Włoch na rynek krajowy. Niewiele wiadomo o niewolnictwie w średniowiecznych Włoszech, a historycy musieli poskładać jego historię i rozpowszechnienie na podstawie skąpych dokumentów., Jednakże, podczas gdy Włosi tacy jak Petrarka mogli czuć się przytłoczeni napływem zagranicznych niewolników, praca niewolnicza nigdy nie odgrywała znaczącej roli we włoskiej gospodarce, jak to miało miejsce w starożytnym Rzymie lub obu Amerykach. Liczba niewolników we Włoszech nigdy nie była wysoka. Podczas gdy odsetek niewolników w Palermo na Sycylii szacuje się na 12% populacji, w Genui nigdy nie przekraczał 2-5%. W końcu XIV wieku we Florencji było około 1000 niewolników, a w innych miastach Toskanii liczba ta była niewielka.,

w tym samym czasie jednak handel niewolnikami był lukratywny, zarówno dla miast, które wymagały ceł na handel, jak i kupców, którzy mogli oczekiwać zysków do 150% pomimo ryzyka transportu niewolników drogą morską, takich jak wrak statku, choroby i bunt. Chrześcijańscy kupcy byli zobowiązani przez prawo kanoniczne nie kupować chrześcijańskich niewolników, ale pozbawieni skrupułów kupcy mogli zaciemniać pochodzenie niewolników, aby uniknąć takich ograniczeń.,

niewolnikami sprzedawanymi we Włoszech byli Rosjanie, okaz, Tatarzy, Abchazi, Mingrelli, Geti, Vlachowie, Turcy i inni z Bałkanów, Kaukazu i Azji Środkowej. Genueńscy kupcy sprzedawali greckich prawosławnych chrześcijan aż do końca XIV wieku, kiedy rząd genueński ostatecznie zakazał tej praktyki. Tak rozpowszechnieni byli niewolnicy z Azji Środkowej, że Tatar stał się ogólnym terminem na niewolnika., Afrykanie subsaharyjscy stanowili tylko niewielką część ludności niewolniczej aż do XV wieku, kiedy Wschodnie porty zostały zamknięte dla włoskich kupców i były znacznie liczniejsze na Sycylii, z jej bliskimi powiązaniami ze światem muzułmańskim, niż w północnych Włoszech.

niewolnicy domagali się wysokiej ceny, ale pomimo kosztów, ludzie ze wszystkich szczebli społeczeństwa posiadali niewolników, w tym szlachtę, księży, notariuszy, mistrzów rzemiosła, kupców przypraw, marynarzy i robotników tekstylnych., Zdecydowanie większość niewolników stanowiły kobiety, a wysokie ceny płacone za nie wskazują, że byli oni w dużej mierze zmuszeni do poddania się niewolnictwu seksualnemu. Z zapisów wynika, że były one często sprzedawane przez wdowy swoich panów. Kościół zdawał się przymykać oko na takie konkubinaty, a o jego społecznej akceptacji świadczy fakt, że z czasem dzieci niewolnic mogły odziedziczyć status społeczny swoich ojców. Jednak nie wszystkie takie dzieci zostały zaakceptowane przez swoich ojców, a większość z nich nie została poznana, a nawet porzucona.,

chociaż nie było to powszechne, niewolnicy mogli zostać uwolnieni poprzez bezpośrednie przyznanie człowieczeństwa, zwykle późnym okresem życia, lub jako warunek woli ich Pana. Jednak nawet po uwolnieniu mogą być nadal zobowiązani do pozostania w służbie rodziny przez określony czas w formie wzajemnego patronatu., Ostatecznie niewolnicy i ich potomkowie zostali wchłonięci do społeczeństwa włoskiego, ale trudno powiedzieć, jak skutecznie zostali zasymilowani. Jak pokazują komentarze Petrarki, średniowieczni Włosi byli tak samo podatni na rasizm, jak w każdym innym czasie. Można sobie wyobrazić, że lżejsi niewolnicy ze skórą byli łatwiej akceptowani niż ciemniejsi ze skóry, ale jest to temat, w którym zapisy milczą.

wraz z powstaniem Imperium Osmańskiego w XV wieku porty Wschodniego Morza Śródziemnego i Morza Czarnego zostały zamknięte dla weneckich i genueńskich kupców., Musieli zwrócić się do Afryki i Bałkanów, choć niewolników z takich źródeł mogło stać się mało. Podczas gdy handel niewolnikami we wschodniej części Morza Śródziemnego zamykał europejskich kupców, popyt na pracę w Nowym Świecie przesunął nacisk na handel niewolnikami na Atlantyku i niesławny masowy handel afrykańskimi niewolnikami.

rosnący niedobór niewolników we Włoszech i wynikający z tego wzrost cen ułatwił zatrudnianie taniej wolnej siły roboczej lub pracowników najemnych niż kupowanie niewolników, powodując spadek niewolnictwa domowego., W 1427 we Florencji było tylko 400 niewolników i wkrótce prawie zniknęli z Toskanii. Jednak niewolnicy nadal byli handlowani w Genui i na południu. W ciągu następnych 200 lat, gdy niewolnictwo domowe zanikło, na jego miejsce weszła Państwowa własność niewolników z galer. W tym samym czasie wenecjanie i kupcy Genueńscy tracili swoją przewagę w handlu na rzecz hiszpańskich i portugalskich rywali.